Σε τι πόλη θελουμε να ζουμε;
Τι κάνει μια πόλη βιώσιμη; Πώς μπορούμε να το επιτύχουμε αυτό; Πόσο δύσκολη είναι η μετακίνηση ατόμων με αναπηρία στις ελληνικές τσιμεντουπόλεις; Πώς μπορούμε να βελτιώσουμε την προσβασιμότητα των πόλεών μας; Αυτά και πολλά άλλα ερωτήματα απαντήθηκαν στην εκδήλωση που διοργάνωσε ο Σταύρος σε συνεργασία με τον Δήμαρχο Τρικκαίων Δημήτρη Παπαστεργίου με θέμα “Φτιάξε εσύ την #smartcityσου” στα Τρίκαλα την Παρασκευή το απόγευμα. Βασικοί ομιλητές της εκδήλωσης ήταν ο συγκοινωνιολόγος Σταύρος Κωνσταντινίδης, ο καθηγητής σε ζητήματα περιβάλλοντος στο ΕΜΠ Κίμων Χατζημπίρος ενώ ο Βασίλης Χαρόπουλος μίλησε ως εκπρόσωπος των ατόμων με αναπηρία, συντονίστρια η δημοσιογράφος Ευαγγελία Σωτηρίου.
«Προφανώς όλοι προσδοκούμε σε μεγάλες αλλαγές στις ζωές μας, προσδοκούμε να αλλάξουμε τον τόπο μας. Μπορεί να μη συμφωνούμε όλοι ως προς το ποιος μπορεί καλύτερα και πιο εύκολα να αλλάξει την Ελλάδα, αλλά η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών συμφωνεί ότι είναι απαραίτητο να έχουμε συζητήσει από πριν σε τι κόσμο θέλουμε να ζούμε, σε ποιες πόλεις θέλουμε να περπατάμε και βεβαίως τι οικονομία θέλουμε να έχουμε. Και επειδή πολιτική είναι η προσπάθεια να αλλάζεις τη ζωή σου, εμείς ξεκινάμε από τα Τρίκαλα ένα κύκλο εκδηλώσεων με ειδικούς που θα μας παρουσιάσουν μελετημένες και εφαρμόσιμες λύσεις σε διάφορα θέματα. Λύσεις που μπορούν να εφαρμοστούν σήμερα στη χώρα μας» ανέφερε χαρακτηριστικά ο Σταύρος , ανοίγοντας την εκδήλωση και παρουσιάζοντας το σκεπτικό της διοργάνωσης της.
Από την πλευρά του ο Δήμαρχος Τρικκαίων καλωσορίζοντας τον Σταύρο στην πόλη σημείωσε ότι «υπάρχουν εύκολες λύσεις, αλλά υπάρχουν και λύσεις που πιθανώς θα είναι πολύ καλύτερες αν καθίσουμε να δούμε τα πράγματα από μια άλλη οπτική γωνία. Μέχρι τώρα στο Ποτάμι και στον πολιτικό σου βίο έχεις αποδείξει ότι αυτό κάνεις, όπως και στον προηγούμενο επαγγελματικό σου βίο. Αυτό κάνουμε και εμείς εδώ». Ο κ. Παπαστεργίου αναφέρθηκε σε μια ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα πρωτοβουλία του Δήμου, η οποία υλοποιήθηκε σε συνεργασία με τους μαθητές και τους καθηγητές του ειδικού σχολείου Τρικάλων. Όπως είπε: «Οι πόλεις μας δεν είναι φιλικές καθόλου στα άτομα με αναπηρία και στα εμποδιζόμενα άτομα. Έτσι ζητήσαμε από τα παιδιά του ειδικού σχολείου, να περπατήσουν στην πόλη και να χαρτογραφήσουν τα προβλήματα που αντιμετώπιζαν. Πράγμα που έκαναν και μας παρέδωσαν και ένα ψηφιακό χάρτη με τα εμπόδια που αντιμετώπιζαν. Με βάση αυτόν προσπαθήσαμε σιγά-σιγά μέσω προγραμμάτων κοινωφελούς εργασίας να διορθώσουμε τα κακώς κείμενα».
Τον κύκλο των παρεμβάσεων ξεκίνησε ο καθηγητής Κίμων Χατζημπίρος με μια εισαγωγική τοποθέτηση για τη σημασία της πόλης στο πλαίσιο της πολιτικής. «Από την πόλη προέρχεται ο πολίτης, ο οποίος είναι υποχρεωμένος σε συνεχή συμβίωση με τον άλλο και αυτή είναι η διαφορά με τον αγροτικό τρόπο ζωής. Από την πόλη προέρχεται ο πολιτισμός, ο οποίος πρέπει να αντιδιαστέλλεται με την κουλτούρα. Τέλος από την πόλη προέρχεται η πολιτική, που δεν είναι τίποτα άλλο πέρα από την προσπάθεια ώστε η υποχρεωτική συμβίωση να γίνει ανεκτή, ελκυστική και δημιουργική στους ανθρώπους» τόνισε. Στη συνέχεια αναφερόμενος στην έννοια της βιώσιμης πόλης, σημείωσε ότι για να επιτευχθεί κάτι τέτοιο θα πρέπει να αντιμετωπιστεί μια σειρά διαφορετικών ζητημάτων. Συγκεκριμένα αναφέρθηκε στην ανάγκη διασφάλισης ασφαλών χώρων, όπως πεζοδρόμια και πλατείες, στην ελεύθερη κινητικότητα των πολιτών έχοντας κάνει απαραίτητες προβλέψεις για αναπήρους στη σημασία μιας ήσυχης πόλης, μέσω της μείωσης των πηγών θορύβου και της ευαισθητοποίησης του κοινού, στην ανάγκη καταξίωσης του δημόσιου χώρου αλλά και στην εεξάλειψη περιθωριοποίησης ανθρώπων. Παράλληλα σημείωσε ότι μια βιώσιμη πόλη είναι μια πράσινη πόλη, η οποία όχι μόνο θα είναι καλαίσθητη αλλά και οικολογική με δίκτυα πράσινων διαδρομών. Ο καθηγητής του ΕΜΠ υπογράμμισε την ανάγκη να εξαλειφθεί η θερμορύπανση, να μειωθεί η χημική ρύπανση, να γίνει ορθολογική διαχείριση στερεών αποβλήτων αλλά και η ορθολογική διαχείριση νερών. Τέλος, ο Κίμων Χατζημπίρος έκλεισε την εισήγησή του διαβάζοντας ένα απόσπασμα από ένα άρθρο της Σώτης Τριανταφύλλου για την κατάσταση που επικρατεί στην Αθήνα. «Οι δραστηριότητες, τα γεγονότα στην πόλη γίνονται θέαµα: ένα εργοτάξιο, ένα χαλασµένο αυτοκίνητο στη µέση του δρόµου, ένα ατύχηµα· µια ουρά αναµονής («Μα, τι περιµένουν όλοι αυτοί;»)· µια καλλιτεχνική παράσταση γύρω από ένα σιντριβάνι. Τίποτα απ΄αυτά δεν συμβαίνουν στην οδό Πειραιώς, στη Βάθη, στην Βικτώρια, στον Άγιο Παντελεήμονα. Η αστυνομία πουλάει τσάμπα μαγκιά. Λαθρομετανάστες πουλάνε επίχρυσα ρολόγια, οι εργολάβοι περιμένουν σαν όρνεα, οι χαμηλοσυνταξιούχοι, οι άνεργοι, οι άστεγοι, τα πρεζάκια και τα μπαχαλάκια περιπλανιούνται μισώντας, ο καθένας για τους λόγους του, αυτόν τον χώρο που θα μπορούσε να είναι η πύλη της Δύσης».
Ο Βασίλης Χαρόπουλος κατά τη διάρκεια της παρέμβασής του στάθηκε ιδιαίτερα στις ευθύνες του συνόλου της κοινωνίας για την επιτυχή δημιουργία μιας βιώσιμης πόλης. Όπως είπε: «για να επιτύχει αυτό το μοντέλο θα πρέπει να αναλάβει ο καθένας τις ευθύνες του απέναντι στον εαυτό του, την οικογένεια του, τον συμπολίτη του και την κοινωνία». Κάτι τέτοιο, όπως είπε, μπορεί να επιτευχθεί μέσω της διαπαιδαγώγησης των πολιτών. «Ας επενδύσουμε λοιπόν με το να εφοδιάσουμε το παιδί από τα πρώτα του χρόνια με σεβασμό απέναντι στην κοινωνία και σε όλες τις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες» ανέφερε χαρακτηριστικά. Ο κ. Χαρόπουλος, ο οποίος κινείται με αναπηρικό αμαξίδιο τα τελευταία 6 χρόνια, αφού συνεχάρη τον Δήμαρχο Τρικκαίων για την υψηλό επίπεδο προσβασιμότητας που έχουν επιτύχει στην πόλη, μίλησε και για την εμπειρία του στις οδούς, στις δημόσιες υπηρεσίες και στα ΜΜΜ της Αθήνας και τις δυσκολίες πρόσβασης που αντιμετωπίζει. «Ως χρήστης των ΜΜΜ για τη μετακίνησή μου, μπορώ να σας πω ότι μόλις σε τέσσερα λεωφορεία λειτουργούσαν οι ράμπες, αλλά και πάλι ήταν αδύνατη η επιβίβαση διότι δεν μπορούσαν να πλησιάσουν στο πεζοδρόμιο λόγω σταθμευμένων οχημάτων με αποτέλεσμα η κλήση της ράμπας να είναι απαγορευτική για χρήση. Μόνο με το θράσος μου, το φιλότιμο των συμπολιτών και των οδηγών είναι δυνατή η μετακίνηση με λεωφορεία» σημείωσε. Κλείνοντας επεσήμανε ότι «δυστυχώς καθώς είμαστε όλοι εν δυνάμει ανάπηροι επιβάλετε να προνοήσουμε για το μέλλον το δικό μας αλλά και των παιδιών μας. Λύσεις και αξιόλογες προτάσεις υπάρχουν αρκεί να τολμήσουμε να τις εφαρμόσουμε».
Τέλος ο Σταύρος Κωνσταντινίδης, συγκοινωνιολόγος και συγγραφέας του βιβλίου “Έξυπνοι δρόμοι για μία ανθρώπινη πόλη”, αναφέρθηκε σε 10 ενδεικτικά εικονογραφημένα παραδείγματα, για το πως επαναλαμβανόμενα και συχνά προβλήματα των ελληνικών πόλεων μπορούν να επιλυθούν. Όλες οι προτάσεις που κατέθεσε, όπως επεσήμανε, είναι απλές, δοκιμασμένες και κυρίως φθηνές. Ακόμη αναδεικνύουν και επικεντρώνουν στο σύνολό τους, στην ανθρώπινη διάσταση, προβάλλοντας τις σύγχρονες τάσεις του βιώσιμου αστικού σχεδιασμού των πρωτοπόρων πόλεων σε ολόκληρο τον κόσμο. «Η εφαρμογή των προτάσεων αυτών εγγυάται με βεβαιότητα την άμεση αναβάθμιση της ποιότητας της καθημερινής ζωής σε κάθε ελληνική πόλη, δίχως να απαιτούνται μεγάλες δαπάνες».
Την εκδήλωση έκλεισε ο Θανάσης Καραγιώργος, κοινωνικός λειτουργός στο ειδικό σχολείο Τρικάλων παρουσιάζοντας τον ψηφιακό χάρτη της πόλης που δημιούργησαν οι μαθητές του Ε.Ε.Ε.Ε.Κ. Τρικάλων πάνω στον οποίο κατέγραψαν τα προβλήματα προσβασιμότητας που αντιμετωπίζουν τα εμποδιζόμενα άτομα.
Φωτογραφίες: Θοδωρής Μανωλόπουλος