Η πολιτική είναι θυσία, έχει μεγάλες χαρές αλλά είσαι στρατιώτης με σακίδιο εκστρατείας
Για τη ζωή του ως πολιτικός, τον αγώνα του για τη διεκδίκηση της ηγεσίας του νέου φορέα, αλλά και για τα μελλοντικά του σχέδια μίλησε με εξομολογητική διάθεση ο Σταύρος στη Χριστίνα Λαμπίρη και την εκπομπή της «Εμείς» στο κανάλι Epsilon. «Η πολιτική είναι θυσία, έχει μεγάλες χαρές αλλά είσαι στρατιώτης με σακίδιο εκστρατείας γιατί δεν υπάρχει παύση» ανέφερε χαρακτηριστικά, ενώ τόνισε ότι προσπαθεί να πολιτεύεται διαφορετικά, καλώντας τους πολίτες να αντιληφθούν «ότι η δύναμη είναι στα δικά τους τα χέρια».
Ανάμεσα στα πολλά και ενδιαφέροντα που ανέφερε ο Σταύρος:
Για το νέο φορέα: «Μιλάμε με ιστορικούς όρους για την παράταξη που ίδρυσε ο Ελευθέριος Βενιζέλος. Αυτός είναι ο ιδρυτής της παράταξης που είχε και φιλελεύθερους και κεντροαριστερούς. Δεν θέλω να χαρίσω τον τίτλο σε κάποιον απ’ όλους. Το ονομάζω: Νέα Προοδευτική Παράταξη και μετά τις εκλογές θα πούμε το νέο όνομα. Χρειαζόμαστε νέους τίτλους που θα φεύγουν μπροστά, στο μέλλον, κι όχι να αναφέρονται συνέχεια στο παρελθόν. Πατριωτισμός είναι να σκέφτεσαι τι θα κάνεις σήμερα για την πατρίδα σου»
Για την αξιολόγηση στο Δημόσιο: «Οι διορισμοί στο Δημόσιο έπαψαν να είναι ρουσφετολογικοί όταν ο Πεπονής αποφάσισε να στήσει το ΑΣΕΠ , παρά τις αντιδράσεις που βρήκε. Πιστεύω, λοιπόν, ότι υπάρχουν στάδια εξέλιξης και ότι μπορούμε να επιβάλουμε σε ένα σύστημα που δεν θέλει να αξιολογείται, την αξιολόγησή του. Όχι όμως αξιολόγηση από τους εκάστοτε υπουργούς, αλλά από το ΑΣΕΠ. Και η δυνατότητα αξιολόγησης πρέπει να δοθεί σε κάθε κλάδο. Πρέπει επίσης να συνδυαστεί με αυξήσεις και προαγωγές. Δηλαδή, ο καλός δημόσιος υπάλληλος να ανεβαίνει, να παίρνει τα μικρά του bonus».
Για τα hashtag #KaitoraStavros #Kaitora12: «Έχω ένα instagram που το αγαπάω και βγάζω φωτογραφίες. Έχω ένα twitter που πρέπει να απαντάω στους πολιτικούς μου αντιπάλους ή να επαινώ κάποια πρόσωπα που κάνουν σημαντικά πράγματα στη δημόσια ζωή κι έχω και το facebook ως επικοινωνία. Δεν είμαι ο superman των social media, απλώς στην ομάδα μου και στους υποστηρικτές μου υπάρχουν αρκετά παιδιά τα οποία έχουν δουλέψει μαζί μου στο παρελθόν κι εκτιμούν αυτό που είχαμε κάνει».
Για τις μαθητικές παρελάσεις: «Δεν μπορεί να εξαντλείται o εορτασμός μιας επετείου μόνο σε κάποιες παρελάσεις μαθητικές. Πατριώτης δεν είσαι αν κάνεις καλή παρέλαση. Πρέπει να τιμάς το παρελθόν σου, προφανώς να το σέβεσαι, να χαιρετάς τους προγόνους σου, αλλά αυτό είναι μόνο το μισό. Το άλλο μισό πρέπει να είναι η σκέψη «τι θα κάνω εγώ σήμερα για την πατρίδα», «ποιο είναι το χρήσιμο σήμερα;» Το χρήσιμο σήμερα, στην επέτειο της 28ης, θα ήταν να βγει η γειτονιά και να σκουπίσουμε όλοι μαζί το δρόμο μας που είναι βρώμικος. Πρέπει να καταλάβουμε όλοι ότι η σκέψη «πώς θα είμαι σήμερα χρήσιμος» πρέπει να γίνει καθημερινή μας υπόθεση».
Για τον ευρωπαϊκό στρατό: «Κι εγώ συμμερίζομαι την άποψη του Μακρόν σχετικά με ανάγκη ύπαρξης ενός ευρωπαϊκού στρατού. Το είχε πει και το Ποτάμι, όταν είχε πρωτοδημιουργηθεί ότι πρέπει να υπάρξει ένας ευρωπαϊκός στρατός. Η Ελλάδα δεν μπορεί να πληρώνει τα έξοδα φύλαξης της Ευρώπης γιατί περί αυτού πρόκειται»
Για τις περιοδείες προώθησης της υποψηφιότητάς του: «Αυτό που αρέσει στον κόσμο και το ευχαριστιέμαι πάρα πολύ είναι το άγγιγμα, το αληθινό άγγιγμα όμως. Όχι να είσαι με δεκαπέντε φρουρούς γύρω-γύρω και να έχεις στήσει 5 δικούς σου να τους αγκαλιάζεις για να σε πάρουν οι φωτογράφοι. Κυκλοφορώ μόνος μου ή με τους συνεργάτες μου, με τη μηχανή μου. Δεν ένιωσα ποτέ ότι απειλούμαι. Ελάχιστες φορές μου έχει πει κάποιος μια κουβέντα παραπάνω –κάτι που είναι μέσα στο πρόγραμμα. Αυτό δείχνει ότι ο κόσμος αντιλαμβάνεται τους πολιτικούς σε συνάρτηση με τον τρόπο που οι ίδιοι φέρονται».
Για τα παιδικά του βιώματα: «Αν μεγαλώνεις σε ένα αποστειρωμένο περιβάλλον, αποκομμένος από τους ανθρώπους, αυτό καταγράφεται για μια ζωή. Για μας π.χ. προφανώς δεν υπήρχαν ταξί μέχρι κάποια ηλικία. Στη γειτονιά μας στην Αγία Βαρβάρα μετακινούμασταν 2 φορές την ημέρα με λεωφορείο. Συναναστρεφόμασταν με Ρομά και με μειονότητες που ζούσαν στην περιοχή. Όταν λοιπόν στην καθημερινότητά σου, μέχρι τα 20 σου χρόνια, είσαι ένα με τον κόσμο αυξάνεται πάρα πολύ η παρατηρητικότητά σου, το ένστικτό σου. Γι’ αυτό έχω πει ότι τα μεγαλύτερα προσόντα μου στην πολιτική μου τα έχει δώσει η ανατροφή μου και όχι η μόρφωσή μου».
Για την περιπέτεια της υγείας του: «Η υγεία ενός πολιτικού δεν είναι προσωπική του υπόθεση. Είναι προσωπική του υπόθεση από ένα σημείο και μετά. Εγώ θεώρησα ότι πρέπει να είμαι ειλικρινής με τον κόσμο που με έχει ψηφίσει. Κοσμοθεωρία πάντως δεν άλλαξα. Περνάς μια στεναχώρια, ξαφνιάζεσαι αλλά πάρα πολύ γρήγορα ισορρόπησα. Και επειδή ήμουν πολύ καλά μετά από αυτή την περιπέτεια, είμαι πολύ ορμητικός».
Για το γεγονός ότι δεν προβάλλει την οικογένειά του: «Η λογική του να εμφανίζω την οικογένεια μου σε κομβικά σημεία της πολιτικής μου καριέρας δεν με βρίσκει σύμφωνο. Και δεν βρίσκει σύμφωνη ούτε τη γυναίκα μου ούτε το παιδί μου. Δεν κρύβομαι, θα πάω σε ένα θέατρο με τη γυναίκα μου ή με την κόρη μου αλλά δεν μου αρέσει να κάνεις πασαρέλα την οικογένεια σου. Εσένα ψηφίζει ο άλλος, όχι το μοντελάκι της γυναίκας σου».
Δείτε το βίντεο της συνέντευξης: