Οι πολίτες να αλλάξουν τους όρους του παιχνιδιού. Να δώσουν δύναμη στο Ποτάμι

17 Φεβρουαρίου 2019 / TAGS:

Θέλω να αντιστρέψω λίγο τους κανόνες και ξεκινώντας -και όχι τελειώνοντας, όπως συνηθίζεται, να σας χαιρετήσω θερμά που είστε σήμερα εδώ! Στελέχη του Ποταμιού από ολόκληρη τη χώρα. Μέλη της Μεγάλης Συνάντησης των Αντιπροσώπων, ενός Κινήματος που δεν υποχωρεί και δεν παραδίδεται!

Τέτοιες μέρες, πριν 5 χρόνια, ξεκινούσαμε! Και πετύχαμε τον απόλυτο αιφνιδιασμό του παλιού πολιτικού συστήματος.Καταφέραμε αυτό που για δεκαετίες ήταν άπιαστο όνειρο. Ένα κίνημα λογικής. Ένα κίνημα σύγχρονης προοδευτικής σκέψης μπήκε δυνατό στην ευρωβουλή και στη Βουλή! Το Ποτάμι είναι μια αληθινή ιστορία πολιτικού θάρρους. Ποτέ ένα μικρό Κίνημα δημιουγία πολιτών, που δεν είχε καμία σχέση με κομματικούς μηχανισμούς, δεν κατάφερε τόσα πολλά σε τόσα λίγα χρόνια!

Γιατί όμως; Γιατί το Ποτάμι μπορεί να δημιουργήθηκε πριν 5 χρόνια, όμως οι πηγές του χάνονται στις δύσβατες πλαγιές της πολιτικής. Το Ποτάμι είναι η δικαίωση πολιτών και πολιτικών που ποτέ δεν τους χαρίστηκε τίποτα. Πολιτών και πολιτικών που πήγαν αντίθετα στα ρεύματα, του συντηρητισμού, του λαϊκισμού, του εθνικισμού. Ποτάμι ήταν το “Ναι” στην Ευρώπη του Ηλιού, του Κύρκου, του Παπαγιαννάκη. Σε μια εποχή που όλοι οι άλλοι, αριστεροί και σοσιαλιστές, φώναζαν τότε «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο». Ποτάμι ήταν και το ΟΧΙ του Κωστή Στεφανόπουλου στο αίτημα και στα συλλαλητήρια του Χριστόδουλου για δημοψήφισμα για τις ταυτότητες. Ποτάμι ήταν η δήλωση του προέδρου Στεφανόπουλου τότε- με αφορμή τη διάκριση του Αλβανού σημαιοφόρου Τσενάι- ότι ένα παιδί που μετέχει της ελληνικής παιδείας γίνεται Έλληνας και δικαιούται να φέρει την ελληνική σημαία. Ποτάμι βέβαια ήταν και οι αποφάσεις του Στέφανου Μάνου που άλλαξαν την πόλη, για τη μείωση των συντελεστών δόμησης και τη δημιουργία πεζοδρόμων.Αυτά που τότε ηχούσαν αιρετικά για την πόλη μας.

Οι αλλαγές σε αυτή την κοινωνία δεν ήταν ποτέ εύκολη υπόθεση. Και χάθηκαν πολλές μάχες:Στο ασφαλιστικό, στο Κυπριακό,
η κάθαρση στην πολιτική που ποτέ δεν έγινε. Τα δεσμά με το παρελθόν και κυρίως η εξάρτηση από παλαιοκομματικά συστήματα μπλόκαραν συνεχώς τις λύσεις και ανέβαλαν την εξέλιξη.

Οι καρποί, λοιπόν, που έδωσε το Ποτάμι στην εληνική κοινωνία είναι αποτέλεσμα ενός διαρκούς μπολιάσματος με τις καλύτερες ιδέες των ρεαλιστών, των προοδευτικών, των τολμηρών.

Για να ξεκινήσω από την επικαιρότητα. Όλοι μιλούν αυτόν τον χειμώνα για εξαγορασμένους πολιτικούς. Η υπουργοποίηση δύο κορυφαίων στελεχών του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ έφερε αυτόν τον όρο ξανά μπροστά. Είχε προηγηθεί η λευκή επιταγή έξι βουλευτών της αντιπολίτευσης στην κυβέρνηση! Ναι! Δεν μπορεί μια κυβέρνηση να μεταγράφει βουλευτές της αντιπολίτευσης! Δεν μπορεί. Γιατί απλώς… δεν πρέπει να μεταγράφονται οι βουλευτές!

Αλλά, ποιος από τους αρχηγούς στη Βουλή μπορεί να φωνάξει δυνατά αυτό που εμείς λέμε, «είναι ντροπή οι μεταγραφές βουλευτών»; Ποιος τήρησε αυτόν τον κανόνα, για να τον τηρήσει ο κ.Τσίπρας.Οι αρχές έχουν γίνει κουρελόχαρτο σε αυτή τη Βουλή. Και αλήθεια δεν καταλαβαίνω την κυρία Γεννηματά. Πώς μπορεί να κάνει κριτική στον κ.Τσίπρα που παίρνει στελέχη της, όταν η ίδια παίρνει βουλευτές άλλων κομμάτων!

Το ίδιο ερώτημα ισχύει και για τον κ.Μητσοτάκη. Μιλάει για κουρέλια που ενισχύουν την κυβέρνηση, όταν ο ίδιος έχει πάρει ήδη 4 βουλευτές άλλων κομμάτων και έχει άλλους δύο στην υγειονομική ζώνη να ‘’ξεπλυθούν’’ και να τους εντάξει στο δυναμικό του τον Μάρτιο.

Ζούμε ζοφερές κοινοβουλευτικές εποχές. Δόλιες δραστηριότητες που μας γεμίζουν θλίψη. Με μεγάλους χαμένους τους πολίτες. Που βλέπουν την ψήφο τους να πετιέται στα σκουπίδια και τους δημοκρατικούς κανόνες της αντιπροσώπευσης να ποδοπατούνται!
Όταν πρότεινα στη Βουλή, σε ανύποπτο χρόνο- πολύ πριν τις τελευταίες μεταγραφές- να δεσμευτούν οι κ.κ Τσίπρας, Μητσοτάκης, Γεννηματά, ότι δεν θα παίρνουν βουλευτές από άλλα κόμματα κανείς τους δεν συμφώνησε.

Και ξέρετε γιατί;

Η πολιτική για κάποιους είναι ένας αυτοσκοπός που αγιάζει τα Μέσα! Όλα τα Μέσα ακόμη και τα πιο ανήθικα. Έτσι φτάσαμε σε μια Βουλή που δεν ακούει! Τελευταίο παράδειγμα η αναθεώρηση του Συντάγματος. Θα συζητήσουμε και τις επόμενες μέρες στη Βουλή… Για ποια Αναθεώρηση; Δεν δέχτηκαν την πρότασή μας να εκλέγεται ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας από ένα διευρυμένο εκλεκτορικό σώμα με τη συμμετοχή – πέραν των βουλευτών – των Περιφερειαρχών, των Ευρωβουλευτών και των Δημάρχων των 21 μεγαλύτερων πόλεων.

Ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει πρόεδρο από τον λαό. Πρόεδρο δηλαδή που θα κάνει προεκλογική εκστρατεία και θα έχει κομματάρχες – υποστηρικτές.

Και η ΝΔ, η “σοβαρή” αντιπολίτευση, αφού φλέρταρε με το λαϊκίστικο «Πρόεδρος από τον λαό» κατέληξε στο άλλο άκρο να ζητά πρόεδρο με 151 ψήφους. Λες και μιλάμε για ένα νομοσχέδιο της σειράς.

Εμείς θα επιμείνουμε! Όταν οι 3 ψηφοφορίες στη Βουλή αποβαίνουν άκαρπες, Πρόεδρο πρέπει να εκλέγουν οι Βουλευτές, οι Ευρωβουλευτές, οι Περιφερειάρχες και οι Δήμαρχοι των μεγάλων πόλεων της χώρας.

Αλλά, σας είπα. Είναι μια Βουλή που δεν ακούει!

Δεν δέχτηκαν την πρότασή μας, να μην αποφασίζει η εκάστοτε κυβέρνηση και τα μεγάλα κόμματα ποιος βουλευτής έχει ασυλία και ποιος όχι. Να σταματήσουν τα παζάρια: «Δώσε μου σήμερα ασυλία και θα σου δώσω και εγώ αύριο που θα βρεθώ σε δύσκολη θέση». Προτείναμε την απόφαση «ασυλία ή όχι» να παίρνει ένα Δικαστικό Συμβούλιο με πλειοψηφία δικαστών και εισαγγελέων του Εφετείου.

Δεν έγινε δεκτό.

Δεν δέχτηκαν (ο ΣΥΡΙΖΑ δεν δέχθηκε) την πρότασή μας για μη κρατικά πανεπιστήμια. Ενώ κάναμε συμπληρωματικές προτάσεις. Ότι θα είναι μη κερδοσκοπικά, θα δίνουν υποχρεωτικά υποτροφίες και δεν θα χρηματοδοτούνται από τον κρατικό προϋπολογισμό.
Η χώρα αιμορραγεί. Φεύγουν οι επιστήμονες της.Φεύγουν οι φοιτητές της. Και αντί να ανοίξουμε μια πόρτα επιστροφής, χτίζουμε με τούβλα – με πολιτικά τούβλα- τους φεγγίτες και τα παράθυρα.

Η ευθύνη του κ.Τσίπρα, που έχει στηλώσει τα πόδια και λέει όχι στην αναθεώρηση του άρθρου 16, είναι τεράστια.
Όπως προσβλητική είναι η προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ να μην ψηφίσουν τελικά στις εκλογές οι Έλληνες, που έφυγαν τα χρόνια της κρίσης στο εξωτερικό ή να ψηφίσουν, αλλά χωρίς να καταμετρηθεί η ψήφος τους, στο τελικό αποτέλεσμα! Μικροκομματικά τεχνάσματα σε μια υπόθεση που θα έπρεπε να ήταν εθνικός στόχος. Να ψηφίσουν και να συνδεθούν με την πολιτεία μας οι άνθρωποι που έχουν φύγει τα τελευταία χρόναι στο εξωτερικό. Και μετά τα πράγματα θα ήταν απλά, αν ήταν μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ που δεν ακούει.

Και μετά είναι ο συντηρητικός πόλος. Η Νέα Δημοκρατία ούτε που δέχτηκε να ακούσει την πρότασή μας για μια νέα σχέση της Εκκλησίας με το Κράτος, με σεβασμό στην Ορθοδοξία, στις θρησκείες όλων, αλλά ταυτόχρονα χωρίς να επιτρέπουμε παρεμβάσεις των Μητροπολιτών στην εκπαίδευση.

Όπως δεν δέχτηκαν στη Νέα Δημοκρατία να υπερψηφίσουν μαζί μας την προστασία από διακρίσεις λόγω φύλου και σεξουαλικού προσανατολισμού.

Κανείς φιλελεύθερος προοδευτικός πολίτης της κεντροαριστεράς, αλλά και της κεντροδεξιάς, δεν μπορεί να εξηγήσει γιατί αυτές οι πέντε:
– ΠτΔ
– Ασυλία βουλευτών
– Μη κρατικά πανεπιστήμια
– Διακριτοί ρόλοι εκκλησίας κράτους
– Προστασία της διαφορετικότητας
λογικές και μελετημένες σύγχρονες προτάσεις, απορρίπτονται από τα κόμματα του λαϊκισμού και της συντήρησης.

Δεν τους ενδιαφέρει η εξέλιξη της πολιτικής ζωής!

Νοιάζονται, μόνο και αποκλειστικά, για το κομματικό τους συμφέρον.
Είτε η χώρα απειλείται με χρεοκοπία
Είτε συζητάμε για το Μακεδονικό
Είτε συζητάμε για το Σύνταγμα

Κάποιοι είναι αδύνατον να δουν μακρύτερα από την ημερομηνία των επόμενων εκλογών. Το ένστικτο του πονηρού πολιτευτή κυριαρχεί τις κρίσιμες στιγμές μέσα τους και ταλαιπωρεί τη χώρα.

Επιμένει η ΝΔ να έχει πρώτο θέμα στην ατζέντα της το Μακεδονικό.
Επιμένουν να λένε ότι «κάποιοι πρόδωσαν τη Μακεδονία μας»!

Ο δρόμος τους είναι ολισθηρός: Για να κερδίσουν κάποιες ψήφους – και μόνο γι΄αυτό- εκτρέφουν ένα τέρας που αύριο δεν θα μπορέσουν να ελέγξουν. Ήδη δεν μπορούν να ελέγξουν!

Τα πρώτα σημάδια φαίνονται: Οι ακροδεξιές αντισυστημικές οργανώσεις ξεφυτρώνουν σαν τα μανιτάρια. Και κάποιες διεκδικούν με αξιώσεις την είσοδο τους στη Βουλή! Πολλές μικρές Χρυσές Αυγές.

Είναι το ίδιο λάθος που έκανε και ο κ.Τσίπρας. Τάιζε με αφορισμούς και υποσχέσεις τους αγανακτισμένους. Ένωνε με τη ρηχή ρητορική του την άνω και την κάτω πλατεία, δυναμώνοντας τελικά ένα απολίτικο αντισυστημικό ρεύμα – βούρκο θα έλεγα- που κόντεψε να πνίξει την χώρα.

Τα ίδια και σήμερα επιχειρούν κάποιοι στη ΝΔ και στο ΠΑΣΟΚ!

Και επιμένουν να οργώνουν την χώρα, σπέρνοντας διχασμό.

Εμείς θα επιμένουμε: Η Αρχαία Μακεδονία, ναι (!), είναι μια και ελληνική!Αλλά, η σύγχρονη Μακεδονία εκτείνεται και έξω από τα σύνορα μας. Και είναι μεγάλη μας νίκη, που πλέον ο κόσμος – 140 κράτη – θα πάψουν να αναγνωρίζουν τη «Δημοκρατία της Μακεδονίας» και θα την προσγειώσουν στα πραγματικά της σύνορα.

Αλλά, προσέξτε. Αν η ΝΔ δεν έχει όντως σκοπό να αναγνωρίσει τη Βόρεια Μακεδονία, όπως λέει και ξαναλέει ο αντιπρόεδρος της, τότε γιατί δεν δεσμεύονται ότι ως Κυβέρνηση θα βάλουν βέτο για την είσοδο της «Βόρειας Μακεδονίας» στην ΕΕ.
Γιατί δεν τους το ξεκόβουν από τώρα!

Να σας πω εγώ γιατί και το λέω με θλίψη: Γιατί είναι υποκριτές!

Ήθελαν να ψηφιστεί η συμφωνία. Έτρεμαν με την ιδέα ότι θα μεταφερθεί σε αυτούς η ευθύνη. Και αφού εξασφάλισαν την ψήφιση της κομπορρημονούσαν εκ του ασφαλούς, παριστάνοντας τους προστάτες της ελληνικής Μακεδονίας!
Και συνεχίζουν να εγκαλούν εμάς, επειδή ψηφίσαμε μαζί με τον ΣΥΡΙΖΑ, χωρίς να σκέφτονται ότι αυτοί ψηφίσανε μαζί με τη Χρυσή Αυγή!
Προφανώς όμως, το Μακεδονικό και η λύση που δώσαμε από κοινού με τον ΣΥΡΙΖΑ, δεν είναι συγχωροχάρτι για όλα αυτά που έκανε και συνεχίζει να κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ. Η απόσταση που μας χωρίζει από τον ΣΥΡΙΖΑ δεν γεφυρώνεται!Και οι συγκρούσεις μας στη Βουλή θα συνεχιστούν!

Σας θυμίζω ότι είμαστε εμείς που αποκαλύψαμε τη ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ μεγέθυνση του δημοσίου
– 121 νέοι φορείς το 2016.
– 77 νέες γραμματείες.

Φωνάξαμε και συνεχίζουμε να φωνάζουμε: Στοιχίζει πάρα πολλά στην κοινωνία η κορυφή του πολιτικού συστήματος.
Εμείς στο Ποτάμι, αποκαλύψαμε το μεγάλο φαγοπότι που έχει στηθεί γύρω από τα Κέντρα Υποδοχής Προσφύγων. Τα δικά μας στοιχεία είναι που χρησιμοποιεί σήεμρα η ΝΔ στην αντιπολιτευτική της πολιτική.

Αποκαλύψαμε τη βιομηχανία αποφυλακίσεων του νόμου Παρασκευόπουλου. Έξι φορές περισσότερες αποφυλακίσεις για λόγους αναπηρίας!

Ο αντιπρόεδρος Μαυρωτάς και καθηγητής στο Μετσόβειο έδωσε και δίνει συνεχώς μάχη για ενιαίο ψηφοδέλτιο στις φοιτητικές εκλογές, ώστε να ψηφίζονται πρόσωπα και όχι κόμματα.
Καταθέσαμε πρόταση νόμου για τη σύσταση Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας.
Επιμείναμε στην υπόθεση Παπαντωνίου. Ζητήσαμε να συνεχίσει το έργο της η προανακριτική. Δεν μας άκουσαν.

Ταυτόχρονα όμως, στηρίξαμε τις αλλαγές που είχε ανάγκη η κοινωνία.

Το Ποτάμι ΨΗΦΙΣΕ:

– το Σύμφωνο Συμβίωσης
– την Αναδοχή από ομόφυλα ζευγάρια
– την Ιατρική χρήση κάνναβης
– την πρόσβαση στον λαό της Τήνου στο «παγκάρι» της Παναγίας της Τήνου!
– είμαστε το μόνο κόμμα που τόλμησε να καταψηφίσει το ιερό ρουσφέτι που χάρισε τους φόρους στα ακίνητα των εκκλησιών και των μοναστηριών.

Τα ίδια και στην Ευρωβουλή. Οι ευρωβουλευτές μας, ο Γιώργος Γραμματικάκης και ο Μίλτος Κύρκος, είχαν τα δικά τους εντυπωσιακά αποτελέσματα με μεθοδική εργασία, σύγχρονο πνεύμα και πολυεπίπεδες συνεργασίες.

Ένα Ποτάμι συνέπειας και δουλειάς. Με μεγάλη προσφορά στα μικρά και τα μεγάλα:
Αποτρέψαμε- πώς να ξεχαστεί αυτό;- το σχέδιο της δραχμής το 2015.
Απειλούσαν στο παρασκήνιο: «Τα μέτρα δεν περνούν από τη Βουλή – αναγκαστικά πάμε στη δραχμή».
Και εμείς φωνάζαμε στο προσκήνιο: «Τα μέτρα περνούν από τη Βουλή. Θα τα στηρίξουμε! Δεν θα κατρακυλήσει η χώρα στη δραχμή».

Μας ωφέλησε κομματικά αυτή η υπεύθυνη πατριωτική στάση; Όχι. Αλλά αυτό είναι το Ποτάμι.Και έτσι θα συνεχίσουμε. Αντιπολίτευση αλλά με λόγο!

«Μην ψηφίζετε τίποτα – ακόμη και αν είναι κάτι σωστό μην το ψηφίζετε», μας είπαν πολλές φορές τα τελευταία δύο χρόνια η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ.

Θέλουν μια Βουλή με στρατιωτάκια ακούνητα, αμίλητα και αγέλαστα.

Η αλήθεια είναι ότι, κάποιες φορές μας το είπαν με την ελπίδα ότι δεν θα ψηφίσουμε κάτι που έρχεται και έτσι θα καλύψουμε και τη δική τους ατολμία να ψηφίσουν. Μας έλεγαν μην ψηφίσετε και κρύβονταν στα σπίτια τους όταν ψηφίζαμε το σύμφωνο συμβίωσης.

Προσέξτε όμως! Αυτοί που δεν ψηφίζουν τίποτα του ΣΥΡΙΖΑ, ψήφισαν με τα δύο χέρια την τροπολογία που προστατεύει από κατασχέσεις τα κόμματα, όσα κι αν χρωστούν στις τράπεζες.

Να μια ρύθμιση που θα την ήθελαν όλοι οι επιχειρηματίες.

Θα ήθελα να κάνω μια στάση εδώ. Το Ποτάμι είναι το μόνο κόμμα που δεν έχει πάρει δάνεια. Τα δάνεια των κομμάτων φτάνουν στο μισό δισ…Κανείς δεν ξέρει το ακριβές νούμερο. Πάνω από 200 η ΝΔ. Πάνω από 200 το ΠΑΣΟΚ.
Δάνεια που δεν εξυπηρετούνται. Δάνεια που δεν μας λένε πώς θα καλυφθούν. Είναι ερώτημα, για να προλάβω κάποιες σκέψεις, που έθετα συχνά στην κυρία Γεννηματά τους μήνες της κοινής μας προσπάθειας, χωρίς ποτέ να πάρω απάντηση…
Η τελευταία μας σύγκρουση με τα κόμματα εξουσίας και με τα συστήματα εξουσίας.

Η επιμονή μας να κάνουμε αυτό που είχαμε αποφασίσει να κάνουμε –αυτό που πρέπει να κάνει κάποιος για την απτρίδα του- και όχι αυτό που ήθελαν οι άλλοι να κάνουμε. Η αταλάντευτη συμπεριφορά μας παρά το καθημερινό πολιτικό bullying.
Η ψήφος μας στις Πρέσπες και η σχεδόν ταυτόχρονη καταψήφιση της κυβέρνησης που έδειξε ότι δεν μπαίνουμε σε μαντριά.
Όλα αυτά έδωσαν την ευκαιρία στους πολίτες να μας εκτιμήσουν ξανά.

Δεν ξέρουμε πόσοι είναι. Όμως, ξέρουμε ποιοι είναι! Είναι απογοητευμένοι φιλελεύθεροι, απογοητευμένοι κεντροαριστεροί, που είδαν τις ηγεσίες τους να δειλιάζουν και να παραδίδονται στους εθνικιστές και αντιδρούν, αναθεωρούν και κοιτάνε προς το μέρος μας.

Είναι λοιπόν στο δικό μας χέρι, στο δικό σας χέρι να τους βρούμε και να προχωρήσουμε μαζί.

Χαιρετίζουμε την πρωτοβουλία των 26!

Είχαν την τόλμη να δηλώσουν ότι το Ποτάμι πρέπει να συνεχίσει να ακούγεται. «Μια ξεχωριστή φωνή που δεν δημαγωγεί και δεν λαϊκίζει. Και κυρίως δεν σιωπά μπροστά στον φόβο του πολιτικού κόστους».

Ήδη, οι 26 έχουν γίνει 1.026, νέοι και παλιοί Επιστήμονες, δημιουργοί, ενεργοί πολίτες, στελέχη των τοπικών κοινωνιών και Έλληνες του Εξωτερικού.Ο πλήρης κατάλογος των υπογραφών θα δοθείστις 26/2 στη μεγάλη μας εκδήλωση στην Αθηναΐδα, αλλά πρέπει να φροντίσετε, όλοι εσείς και ο καθένας ξεχωριστά, να μη λείπουν τα ονόματα όλων αυτών που σας σφίγγουν το χέρι όλων αυτών που σας ψιθυρίζουν ότι ευτυχώς που υπάρχει το Ποτάμι που δεν δείλιασε.

Θέλω εδώ να σας αποκαλύψω και κάτι άλλο σημαντικό και ενθαρρυντικό.

Η εκδήλωση ενδιαφέροντος για τα ψηφοδέλτια των εθνικών εκλογών, ήδη έχει καλύψει το 60% των θέσεων των υποψηφίων.
Το ΣΑΑΣ, το Συμβούλιο Αξιολόγησης και Αξιοποίησης στελεχών, κλήθηκε ήδη να αναλάβει δουλειά. Και στις 26 Φεβρουαρίου, στην Αθηναΐδα, θα ανακοινώσουμε τους πρώτους 20 πολίτες που, μαζί με τον Γιώργο Γραμματικάκη και τον Μίλτο Κύρκο, θα περιλαμβάνονται στο ευρωψηφοδέλτιο μας!

Πολίτες και όχι κομματικά επαγγελματικά στελέχη, που για πρώτη φορά αποφασίζουν να εκτεθούν σε ένα ψηφοδέλτιο.
Για την Ελλάδα.
Για την Ευρώπη.
Για μια πολιτική χωρίς εκπτώσεις στις αρχές, τις μεγάλες αξίες και χωρίς αστερίσκους.

Στις εκλογές του Μαΐου- αυτές είναι οι μόνες σίγουρες, τις άλλες θα αποφασίσει ο κ.Τσίπρας πότε τον συμφέρει να τις κάνει- πρέπει να μην κυριαρχήσει ο Δικομματισμός!

Δικομματισμός σημαίνει απολυταρχία,σημαίνει λιγότερες φωνές, λιγότερες λύσεις.
Και η ΝΔ δεν πρέπει να κερδίσει την αυτοδυναμία στις εθνικές εκλογές.
Προσέξτε: Αυτός είναι ο όρος που χρησιμοποιούν!
«Να κερδίσουμε την αυτοδυναμία».
Να πάρουμε τη λευκή επιταγή, να γυρίσουμε όλοι στα υπουργεία μας και ο στρατός μας στο δημόσιο.

Δεν ξέρων αν το προσέξατε, «Διευθυντές εν αναμονή»: ήταν προσφάτως ο τίτλος της «Καθημερινής».
«Ο κομματικός στρατός της ΝΔ ετοιμάζεται ήδη για το ρεσάλτο ανακατάληψης του κράτους» έγραφε η εφημερίδα.
Τα σημάδια υπάρχουν παντού. Στην ΕΡΤ, στις εφορίες, στα νοσοκομεία, στις ΔΕΚΟ, στις υπό αποκρατικοποίηση επιχειρήσεις. Χιλιάδες διευθυντές εν αναμονή, σε όλη την Ελλάδα, σε όλον τον δημόσιο τομέα, στενό και ευρύτερο.
Γιατί δεν αποκαλύπτεται. Γιατί Διευθυντές εν αναμονή, οι οποίοι γίνονται σεβαστοί από τους διευθυντές του ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί: «Εκεί που είσαι ήμουνα, εδώ που είμαι θα ‘ρθεις…»

Αυτό είναι δόγμα των κομματικών στελεχών στο δημόσιο εδώ και 30 χρόνια.
Οι πράσινοι δεν πείραζαν τους γαλάζιους και οι γαλάζιοι, ανταποδίδοντας, δεν πείραζαν τους πράσινους. Μιλάω για τις κομματικές κάστες στο δημόσιο και εχουν καθίσει στον σβέρκο των δημοσίων υπαλλήλων.
Κομματικοί εγκάθετοι όλων των χρωμάτων που μπλοκάρουν και απαξιώνουν την αξιολόγηση στο Δημόσιο. Καθυστερούν και ματαιώνουν αποκρατικοποιήσεις. Ακυρώνουν μεταρρυθμίσεις! Μεταβάλουν τις δημόσιες υπηρεσίες σε θεραπαινίδες των κομμάτων
τους.

Χθες – Σήμερα – Αύριο!

Ο κομματισμός συνεχίζει να είναι το φρένο αυτής της χώρας. Τα όρια των κομμάτων γίνονται τα όρια της κοινωνίας.
Και αυτό είναι άδικο γι’ αυτούς που θέλουν να δημιουργήσουν, να πετάξουν, να προσφέρουν.

Καλούμε λοιπόν τους πολίτες να σκεφτούν «έξω από το κουτί», να αλλάξουν τους όρους του παιγνιδιού, να δώσουν δύναμη στο Ποτάμι.

Γιατί τώρα περισσότερο από ποτέ οι πολίτες ξέρουν και πρέπει να ξέρουν!
Εμείς τολμάμε και δεσμευόμαστε!
Εμείς θέλουμε πραγματικά «Μια Ελλάδα αλλιώς!»
Εμείς κάθε βράδυ δεν κάνουμε ταμείο υπολογίζοντας τι κερδίσαμε – τι χάσαμε.

Τις εβδομάδες μέχρι τις ευρωεκλογές, αλλά και τις εθνικές εκλογές, όποτε και αν γίνουν, πρέπει να τις γεμίσουμε με δικές μας δράσεις συλλογικές, αλλά και ατομικές.

Να μιλήσουμε γι’ αυτά που καταφέραμε, γι’ αυτά που αποτρέψαμε και κυρίως γι’ αυτά που μπορούμε να πετύχουμε.
Να καταλάβει η κοινωνία ότι το Ποτάμι δεν είναι το μικρό για τους διαφορετικούς. Είναι το διαφορετικό για όλους!
Το Ποτάμι είναι το Κίνημα που ξαναφέρνει στην επικαιρότητα κάποιες ξεχασμένες λέξεις.

Αξιοπρέπεια στην πολιτική, επιμονή, σχέδιο, αποτελεσματικότητα χωρίς αριστερές ή δεξιές ιδεοληψίες. Δεν είναι εύκολο.Ποτέ δεν ήταν εύκολο, αλλά υπάρχει έδαφος. Είναι μεγάλη η ευκαιρία τώρα που όλοι έχουν στρέψει ένα μέρος της προσοχής τους στο Ποτάμι να βγούμε και να τους μιλήσουμε και να τους πούμε ότι αν συνεχίσουν να σκέφτονται με τον παλιό τρόπο δεν θα δούμε ποτέ την Ελλάδα Αλλιώς. Αλλά αξίζει για εμάς και τα παιδιά μας να δούμε την Ελλάδα Αλλιώς. Γι’ αυτό τολμάμε κι επιμένουμε με το Ποτάμι. Θα συνεχίσουμε σήμερα όλα τα σχέδια μας, γιατί αξίζει όλοι εσείς που ήρθατε από όλες τις περιοχές της χώρας, όταν φύγετε να είσαστε έτοιμοι για τη μεγάλη προσπάθεια.Για ένα Ποτάμι δυνατό στην Ευρωβουλή, για ένα Ποτάμι δυνατό στη Βουλή.

Φωτογραφία: Αφροδίτη Χουλάκη

Επιστροφή