Θα πρέπει να σκεφθούμε τη δωρεά οργάνων ΑΛΛΙΩΣ
«Είναι αμαρτία τα όργανα που εμείς έχουμε ανάγκη, και περιμένουμε, να μπαίνουν μες στο χώμα για να τα τρώνε τα σκουλήκια» μου είχε πει ο Κώστας πριν χρόνια στους διαδρόμους του Ωνασείου. Είχε ένα βαλιτσάκι αντί για καρδιά. «Με αυτό ζω και περιμένω μήπως βρεθεί ποτέ μια καρδιά».
Οι επιδόσεις της Ελλάδας στις μεταμοσχεύσεις και τη δωρεά οργάνων είναι απογοητευτικές. Είμαστε από τους τελευταίους στην Ε.Ε σε δότες και σε μεταμοσχεύσεις.
Θα πρέπει να σκεφθούμε τη δωρεά οργάνων ΑΛΛΙΩΣ. Να σκεφθούμε ότι όλοι μπορεί να χρειαστούμε ένα όργανο. Στην ουρά για νεφρό περιμένουν σήμερα 1250 άνθρωποι. Και όλο το 2018 πραγματοποιήθηκαν μόνο 100 μεταμοσχεύσεις – οι μισές από πτωματικό δότη και οι άλλες μισές από συγγενείς των ασθενών.
Οι βουλευτές του Ποταμιού έφεραν σήμερα ξανά το θέμα στη Βουλή. Χρειαζόμαστε ένα ολοκληρωμένο Εθνικό Σχέδιο Δράσης για τις μεταμοσχεύσεις. Πρέπει να αλλάξουμε την αντίληψη της κοινωνίας μας για τις μεταμοσχεύσεις και τη δωρεά οργάνων. Να κάνουμε άμεσα μια καμπάνια ενημέρωσης και επιμόρφωσης. Να δημιουργήσουμε ένα δίκτυο ιατρών – συντονιστών στις μεγάλες νοσοκομειακές μονάδες, επιστήμονες που θα μπορούν να τους εμπιστευθούν οι πολίτες που χάνουν τους ανθρώπους τους. Όλοι αυτοί που, μέσα στον πόνο τους, πρέπει να καταλάβουν ότι η δωρεά οργάνων είναι ο μόνος τρόπος για να υπάρξει συνέχεια…
Θυμάμαι ένα βράδυ στον Ευαγγελισμό μια κοπέλα που μόλις είχε δώσει το οκ για να πάρουν τα όργανα από τον αδελφό της που είχε σκοτωθεί με την μηχανή του: «Τουλάχιστον να συνεχίσει να χτυπάει η καρδιά του σε ένα άλλο σώμα. Τα μάτια του να δώσουν φως σε έναν άλλο άνθρωπο. Τουλάχιστον…».
Δείτε την ερώτηση της κοινοβουλετικής ομάδας του Ποταμιού εδώ.
Δείτε την εκπομπή των Πρωταγωνιστών εδώ.
Δείτε την ανάρτηση:
https://www.facebook.com/TheodorakisStavros/posts/2148241391907323