Όλοι μαζί, όποιος κι αν νικήσει

11 Νοεμβρίου 2017 / TAGS:

«Ο νέος φορέας απευθύνεται στον κόσμο της λογικής» λέει ο Σταύρος στη συνέντευξη που παραχώρησε στην «Π», αρνούμενος να τον βάλει σε… κουτάκια (κεντροαριστερά, κέντρο κ.ο.κ.). Θέλει να μιμηθεί το μοντέλο Μακρόν, επιτρέποντας την κριτική στο παραγόμενο νομοθετικό έργο μέσα από μια ηλεκτρονική πλατφόρμα και απαντάει σε εκείνους που θεωρούν ότι οι δύο φωνές του νέου φορέα θα αλληλοσκεπάζονται. Η εγγύηση του αρχηγού με την προσωπική του περιουσία για τα χρέη του κόμματος είναι μία από τις αλλαγές που θέλει να φέρει στο νέο σχήμα.

Διαβάστε τη συνέντευξη που παραχώρησε ο Σταύρος στους Κ. Μάγνη, Μ. Βασιλάκη

Διεκδικείτε την ηγεσία μιας παράταξης, ο κόσμος της οποίας, σε μεγάλο ποσοστό, έχει μια παραδοσιακή κουλτούρα περί πολιτικής, λειτουργίας θεσμών, πολιτικών γραφείων και μηχανισμών. Αισθάνεστε ότι μπορείτε να τον ρυμουλκήσετε στην εκσυγχρονιστική, ορθολογική σας αντίληψη;

Ναι και γι΄αυτό άλλωστε μετέχω στη διαδικασία. Αρκεί να πείσουμε τον κόσμο ότι δεν πρόκειται για ξαναζεσταμένο φαγητό. Κι αυτός είναι ο στόχος μου. Έχω μάλιστα παρουσιάσει αναλυτικά την πρότασή μου. Η κοινωνία θέλει ένα ανοιχτό Κίνημα, με διάφανες διαδικασίες, με νέους ανθρώπους που θα συνεργάζονται με τα έμπειρα στελέχη και θα δίνουν σύγχρονες λύσεις στα προβλήματα. Το νέο κόμμα πρέπει να είναι εργαστήρι παραγωγής πολιτικών θέσεων και όχι μηχανισμός που θα μοιράζει καρέκλες. Τις πολιτικές θα τις διαμορφώνουν ομάδες εμπειρογνωμόνων για εξειδικευμένα ζητήματα, αλλά και θα τα ίδια τα μέλη, μέσω διαρκούς διαβούλευσης σε ηλεκτρονική πλατφόρμα και ηλεκτρονικών δημοψηφισμάτων. Ό,τι περίπου έχει κάνει και ο Μακρόν στη Γαλλία, όταν έφτιαξε πλατφόρμα όπου τα μέλη σχολιάζουν ή και κριτικάρουν τα νομοσχέδια της ίδιας του της κυβέρνησης.

Έγινε πολύς ντόρος ως προς το ερώτημα αν θα διαλύσετε τα κόμματα και τις κινήσεις από τις οποίες προέρχεστε. Να το δούμε αλλιώς: Υπάρχει η διάθεση και οι προϋποθέσεις να μείνει συμπαγής και σταθερός ο νέος φορέας ή απειλείται να αποτελέσει ευκαιριακό σχήμα, με το οποίο αθροίζετε δυνάμεις για να ενισχύσετε τα περιθώριά σας να παίξετε σοβαρό ρόλο ο καθένας στο προσκήνιο;

Αν θέλαμε σιγουριά θα μέναμε αρχηγοί στα κόμματά μας δίχως να μπούμε σε διαδικασία εκλογής από τη βάση και δίχως να προχωρήσουμε στη δημιουργία ενός νέου κόμματος. Αυτή η εκλογική διαδικασία δεν αφορά μόνο ένα κόμμα, αφορά όλη την κοινωνία και όλη τη χώρα. Δεν αφορά την Κεντροαριστερά, δεν αφορά το Κέντρο, δεν αφορά τους Σοσιαλδημοκράτες, δεν αφορά τους Φιλελεύθερους. Θα επιμείνω, αφορά όλη την κοινωνία, όλο τον κόσμο της λογικής. Όποιος κι αν κερδίσει, οι άλλοι θα συνταχθούν πίσω του. Πάνω από όλα όμως την ενότητα και τη συνοχή θα την εγγυηθούν οι εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες που θα προσέλθουν στις κάλπες. Αυτό θα μας δεσμεύσει όλους. Μιλάμε για ένα νέο ενιαίο κόμμα. Αυτό θα κατέβει στις εκλογές και θα διεκδικήσει την ψήφο των πολιτών. Αυτό είναι σαφές. Η διαδικασία σχηματισμού δεν είναι υπόθεση μιας μέρας. Θα χρειαστεί κάποια μεταβατική περίοδος. Έχω πει πάντως ότι από την επόμενη της εκλογής θα υπάρχει ενιαίο πολιτικό κέντρο και την άνοιξη θα γίνει το ιδρυτικό συνέδριο του νέου προοδευτικού κόμματος.

Η συμφωνία σας περιλαμβάνει το μοντέλο: «νέο σώμα με δύο φωνές». Μπορεί να είναι λειτουργικό ένα τέτοιο σχήμα; Είναι ώριμο το πολιτικό προσωπικό να το αποδεχθεί λειτουργικά, και οι ψηφοφόροι να το προτιμήσουν ή πρόκειται για ένα πείραμα που θα αξιολογηθεί στο μέλλον;

Η συμφωνία μας με την κ. Γεννηματά δεν είναι για «νέο σώμα με δύο φωνές». Αφορά ακριβώς το αντίθετο, «μια φωνή που θα ακούγεται δύο φορές». Οι πολίτες ψήφισαν τα δύο κοινοβουλευτικά κόμματα. Αυτά δεν μπορούν να διαλυθούν την επόμενη ημέρα της εκλογής του νέου αρχηγού. Αυτοί που μιλούν για κατάργηση των δύο κομμάτων ουσιαστικά μιλούν για κατάργηση και των 600.000 ψήφων που πήραν στις εκλογές. Αυτό θα ήταν το μεγαλύτερο δώρο που θα μπορούσαμε να κάνουμε στους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Η παρουσία μας στην Βουλή θα ήταν μειωμένη. Οι δύο κοινοβουλευτικές ομάδες θα συντονίζονται υπό την καθοδήγηση της νέας ηγεσίας. Θα υπάρχει απόλυτη συνεργασία και κοινή στάση σε όλα τα μεγάλα θέματα.

Επιστροφή