Ο τόπος θέλει νέα μυαλά, ταχύτητα και μέτωπο στο συντηρητισμό και τον λαϊκισμό
Θα ξεκινήσω με τα όσα συνέβησαν το Σάββατο, στη σκιά του Λευκού Πύργου.
Το βίντεο με όσα μου είπε ο Γιάννης Μπουτάρης στη Θεσσαλονίκη μαρτυρούν ότι υπήρχε αρχηγός- μαύρος αρχηγός- και κεντρικός συντονισμός. Ο στόχος θα ήταν ο Μπουτάρης ή κάποιος άλλος «εθνοπροδότης» που θα τολμούσε να εμφανιστεί στη γιορτή των Ποντίων.
Διαβάζω: «Ο Νίμιτς παίρνει λεφτά από τον Σόρος και άλλον έναν συντοπίτη μας που τον ξέρετε καλύτερα απ’ όλους και δεν ήθελε να είστε εδώ παρόντες, ο δήμαρχος». Αυτά επί λέξει είπε πριν μερικούς μήνες ο απόστρατος Φραγκούλης, με το πλήθος να φωνάζει: «Μπουτάρη μεθυσμένε – στα Σκόπια πουλημένε» και κανένας πολιτικός από τα τέσσερα κόμματα – δεν υπολογίζω την Χρυσή Αυγή- που συμμετείχε στο συλλαλητήριο – δεν αποχώρησε!
Και παρά τη δημόσια έκκληση μας την επόμενη μέρα να διαχωρίσουν τη θέση τους από όλα αυτά τα υβριστικά, για τη Δημοκρατία, συνθήματα που ακούστηκαν, ουδείς μίλησε. Εκτός αν θεωρούμε κανονική τη φράση με την οποία έκλεισε το συλλαλητήριο: «Ζήτω ο στρατός. Ζήτω οι ειδικές δυνάμεις! Θα μας βρουν μπροστά τους, με ό,τι αυτό σημαίνει».
Δεν είμαστε λοιπόν λωτοφάγοι.Η αστυνομία και η Δικαιοσύνη ελπίζουμε να βρει τους δράστες. Τους ηθικούς αυτουργούς όμως τους ξέρουμε! Και εμείς τολμάμε και τους αποκαλύπτουμε. Αυτό το κλίμα του διχασμού θέλουν να συντηρούν κάποιοι στη Μακεδονία και να κερδίζουν πότε χρήματα, πότε ψήφους. Και εδώ υπάρχει το ερώτημα: Θα τους κάνουμε τη χάρη; Θα υποχωρήσουμε για άλλη μια φορά;
Λοιπόν θέλω να γίνω, ξανά, ξεκάθαρος!
Καλούμε την κυβέρνηση να ξεκαθαρίσει και αυτή τι θέλει. Πιστεύει στη λύση ή απλώς κάνει επικοινωνιακά παιχνίδια θεωρώντας ότι μπορεί να στριμώξει στην αντιπολίτευση; Με ερασιτεχνισμούς και παλινωδίες δεν χαράζεις εθνική πολιτική. Να βρεθεί λύση με τη σφραγίδα της Ε.Ε. και με σεβασμό στη γραμμή που υποστήριξε ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης από το 1992!Με τον Γκλιγκόροφ τότε χάσαμε την πρώτη ευκαιρία.Γιατί κάποιοι στην Ελλάδα έχτιζαν τότε καριέρες και σαμπόταραν τη λύση. Αν λοιπόν ο Ζάεφ τολμήσει, εμείς δεν πρέπει να χάσουμε την ευκαιρία!
«Έχει νόημα η αντιπολίτευση να διευκολύνει το έργο μιας κακής κυβέρνησης, υπερψηφίζοντας νομοθετήματα με τα οποία συμφωνεί;» Το ερώτημα πρόσφατα το έθεσε και γραπτώς ο καθηγητής Θανάσης Διαμαντόπουλος- ένας φιλελεύθερος διανοητής- και απαντά: «Ναι! Όταν είναι εξαιρετικά αμφίβολο εάν θα ξαναπροκύψουν στο ορατό μέλλον συνθήκες επίλυσης του συγκεκριμένου θέματος». Θα έχουμε λοιπόν και στο μέλλον πρωθυπουργό Ζάεφ; Αυτό θα πρέπει να ανααρωτηθούμε και να πράξουμε ανάλογα.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Την ώρα που ήμουν στο Δημαρχείο της Θεσσαλονίκης ήταν και η ομιλία του πρωθυπουργού στο υπουργικό συμβούλιο. Νομίζω ότι ο κ. Τσίπρας έχασε μια μεγάλη ευκαιρία να ξεκαθαρίσει τους λογαριασμούς του με τη βία. Να καταδικάσει τη φασιστική βία,εύκολο, αλλά, να καταδικάσει και τη βία που «φορά», αριστερά δήθεν, φορέματα. Τη βία με τις βαριοπούλες. Τη βία στα πανεπιστήμια, τη βία στις γειτονιές των Εξαρχείων. Τη βία των δήθεν αγανακτισμένων, που αφήνουν να καούν άνθρωποι στη Σταδίου, που προπηλακίζουν, απειλούν και κυνηγούν πολιτικούς τους αντιπάλους. Δεν το κάνατε κ. Τσίπρα. Δεν το τολμήσατε. Αν θέλετε, λοιπόν, να συμβάλετε στον πολιτικό διάλογο με όρους κανονικότητας, πρέπει να τελειώνετε οριστικά με τη ρητορική του μίσους εκείνης της περιόδου που άφησε ανοικτά τραύματα στην ελληνική κοινωνία.
Πάμε, όμως, και στο σημαντικό θέμα που θέτει η κυρία Γεννηματά, η Πρόεδρος του Κινήματος Αλλαγής. Πάμε όμως και στα της ανάπτυξης. Λίγο πριν την έναρξη της συνεδρίασης πήρα ένα mail από έναν φίλο, που διατηρεί μια εμπορική επιχείρηση στην Ακαδημίας. Είχα περάσει από το μαγαζί του και τον βρήκα σε απόγνωση. Αντί απάντησης λοιπόν, μου έστειλε αυτό το mail:
«Αγαπητέ Σταύρο, κάνοντας μια τακτοποίηση στα τιμολόγια του 2017 παρατήρησα ότι το 1/3 των προμηθευτών μου, είτε έκλεισαν την εταιρεία τους στην Ελλάδα- και πλέον επιχειρούν από το εξωτερικό-, είτε τους κατάπιε η μαμά εταιρεία του εξωτερικού, η οποία πλέον πουλάει απευθείας στην Ελλάδα, χωρίς την εμπλοκή της, στο ελληνικό φρενοκομείο. Για να στο πω και διαφορετικά (γράφει ο φίλος από την Ακαδημίας): οι περισσότερες εταιρείες, είτε μεταναστεύουν στη Βουλγαρία και την Κύπρο, είτε παραχωρούν τη δραστηριότητα τους στις μητρικές τους εταιρίες στη Γερμανία και την Ολλανδία. «Σου αναφέρω αναλυτικά τις εταιρίες που άλλαξαν ρότα για να σωθούν…» …
Και ακολουθεί ένας αναλυτικός κατάλογος από δεκάδες εταιρίες, και τη νέα τους έδρα. «Βουλγαρία, Βουλγαρία,Βουλγαρία…Γερμανία, Γερμανία, Γερμανία, Κύπρος,Κύπρος,Κύπρος και – που και που – Ιταλία,Ολλανδία, Ρουμανία…».
«Και γιατί φεύγουν; Είτε μικρότεροι φόροι, είτε μικρότερες εργοδοτικές εισφορές, είτε απλό και σταθερό φορολογικό και ασφαλιστικό πλαίσιο. Και βέβαια πάντα ελευθερία κίνησης κεφαλαίων, εύκολος τραπεζικός δανεισμός, διευκόλυνση στη συμμετοχή σε κοινοτικά προγράμματα.
Εάν λοιπόν υπήρχε ένας οδηγός επιχειρηματικής απόδρασης θα είχε τίτλο, «Διαλέξτε που θέλετε να αποδράσετε: Αλβανία; 15% φόρος + 20% ΦΠΑ, Βουλγαρία: 10 + 20, Κύπρος:12,5 + 19, Ουγγαρία: 10 + 27, Ιρλανδία: 12,5 + 23, Ρουμανία: 16+ 20, Σερβία: 15 + 20, Σκόπια: 10 + 18».
Δηλαδή, στις μικρομεσαίες χώρες της Ευρώπης έχουμε κατά μέσο όρο 14% Εφορία και 19% ΦΠΑ. Και στις πιο ισχυρές χώρες έχουμε κατά μέσο όρο 26% εφορία και 20% ΦΠΑ. Αγγλία: 20 + 20, Τουρκία: 20 + 18, Ολλανδία: 20 + 21, Ιταλία: 31 + 22, Γερμανία: 30 + 19, Γαλλία: 33 + 20.
Και ρωτάει ο φίλος: Ποιος παλαβός επιχειρηματίας θα παραμείνει στη χώρα με τον υψηλότερο φορολογικό συντελεστή της Ευρώπης, 29! Τον υψηλότερο ΦΠΑ, 24! Τη χειρότερη και πιο αργή διαδικασία απονομής δικαιοσύνης, μια διεφθαρμένη Διοίκηση, μόνο και μόνο για να πληρώνει ένα σπάταλο αναποτελεσματικό δημόσιο και τα χρέη που δημιούργησαν και συνεχίζουν να δημιουργούν κομματικές νομενκλατούρες; Ποιος παλαβός επιχειρηματίας λοιπόν θα επιμείνει; Μόνο αυτοί που έβλεπαν Μπενχούρ και ζήλευαν μια θέση στις γαλέρες …
Και καταλήγει. Ελπίζω κάπως να βοήθησα στο να καταλάβεις γιατί σύντομα θα σου στέλνουμε προϊόντα από το εξωτικό… Πετρίτσι της Βουλγαρίας- 30 λεπτά από τις Σέρρες».
Βεβαίως ο καταστηματάρχης τα έγραψε όλα αυτά πριν διαβάσει τους 117 τίτλους ανάπτυξης, που χθες, ασθμαίνοντας, δώσατε στη δημοσιότητα. Ωραία λόγια – κενά λόγια.
Και θέλω να σας κάνω μερικές ερωτήσεις:
Στη σελίδα 11 παραδέχεστε ότι οι φόροι είναι υψηλοί. Θα περίμενε κανείς να δεσμευτείτε έστω και για μία μείωση ενός φόρου. Αντί γι’ αυτό βάζετε – για άλλη μια φορά – το υψηλότερο ψηφιακό χαράτσι στην Ευρώπη στα κινητά και στους υπολογιστές. Στο ολιστικό σχέδιο ανάπτυξης δεν υπάρχει ούτε μια παράγραφος για την αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας. Ούτε μια παράγραφος! Είμαστε το κράτος με τη μεγαλύτερη δημόσια περιουσία! Μόνο ο πίνακας με τις ΔΕΚΟ που θα πουλήσετε υπάρχει στη σελίδα 105.
Λέτε, πως η Ελλάδα επιθυμεί να προσφέρει ένα υγιές οικονομικό περιβάλλον για την προσέλκυση καινοτόμων επιχειρήσεων, σελίδα 30. Ο Σπίρτζης το έχει γράψει αυτό; Έχετε στο μυαλό σας την Taxibeat;
Είναι γνωστό ότι το σύνθημα σας «Κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη» και οι υποσχέσεις σας για σεισάχθεια εκτόξευσαν τα κόκκινα δάνεια… Και τώρα έχετε δώσει το πράσινο φως για πλειστηριασμούς παντού. Και στην 1η κατοικία; Όταν είναι το μοναδικό περιουσιακό στοιχείο κάποιου; Το ρωτάω γιατί στη σελίδα 88 διαβάζω: «βελτίωση της επιβολής των δικαιωμάτων των ενέγγυων πιστωτών, μεταξύ άλλων μέσω ηλεκτρονικών πλειστηριασμών». Τελεία. Και στην 1η κατοικία ως μόνο περιουσιακό στοιχείο ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί; ρωτώ ξανά.
Για τους κεφαλαιακούς ελέγχους, στη σελίδα 90. Επίσης δεν είστε πειστικοί:
Θα τους είχατε άρει μετά από 2 μήνες – Σταθάκης
Θα τους είχατε άρει στο τέλος του 2015 – Κατσέλη
Θα τους είχατε άρει τον Μάρτιο του 2016 – Τσίπρας
Και είμαστε στον Μάρτιο του 2018 και δεν είσαστε ακόμα ικανοί να πείτε τι θα γίνει.
Στη σελίδα 31 λέτε ότι εφαρμόσατε ένα νέο σύστημα αξιολόγησης των δημοσίων υπαλλήλων. Μπράβο! Πού ’ντο; Ποια είναι τα αποτελέσματα; Πόσοι υπάλληλοι από το σύνολο συμμετείχαν στην αξιολόγηση; Δώστε επιτέλους μια απάντηση.
Η υπουργός λέει «ο αριθμός δεν ήταν ικανοποιητικός». Ποιος είναι ο αριθμός; Για να εκτιμήσουμε εάν προχωράει η αξιολόγηση.
Και τέλος, η εκπαίδευση.Εκεί που ο ΣΥΡΙΖΑ – και γενικότερα η αριστερά – συγκυβερνούσε πολύ πριν κυβερνήσει.
Πείτε το καθαρά: Αποδέχεσθε, επιτέλους, τη διασύνδεση Πανεπιστημίων και παραγωγής, Πανεπιστημίων και Επιχειρηματικότητας; Γιατί κάτι μασημένα λόγια έχετε στο σχέδιο σας στη σελίδα 68.
Στη σελίδα 67, μιλάτε για παιδαγωγική αυτονομία των σχολείων όταν τα έχει σφιχταγκαλιάσει γραφειοκρατικά το υπουργείο και δεν τα αφήνει να αναπνεύσουν.
Στη σελίδα 66 μιλάτε για κοινωνικό διάλογο που έγινε για την τριτοβάθμια εκπαίδευση, όταν το σχέδιο της επιτροπής του κ. Λιάκου το πετάξατε στον κάλαθο.
Στη σελίδα 68, μιλάτε για ανασυγκρότηση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, όταν το μόνο που κάνετε είναι να μετατρέπετε άρον-άρον, τα ΤΕΙ σε Πανεπιστήμια (όπως το Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής), αλλάζοντας μόνο τις ταμπέλες και όχι τα θεμέλια.
Θα μπορούσαν να ειπωθούν πολλά,αλλά σέβομαι τον χρόνο.
Το σχέδιο σας είναι λειψό και άτολμο. Είναι βέβαια – και θα πρέπει να το παραδεχτούμε – για εσάς μια μεγάλη στροφή, αλλά για την κοινωνία είναι άλλο ένα καθυστερημένο αποσπασματικό βήμα.
Ξέρετε, μιλάμε συνεχώς για το ελατήριο που θα εκτιναχθεί. Αν κλείσουμε ένα εργοστάσιο, και το κρατήσουμε κλειστό για κάποιους μήνες, τότε όντως η ζημιά μπορεί να είναι αναστρέψιμη. Όμως αν κλείσουμε κάποιο εργοστάσιο για δέκα χρόνια, τότε όλα θα σκουριάσουν. Οι άτολμες προσπάθειές σας, οι πειραματισμοί σας δεν είναι ικανοί να ξυπνήσουν την ελληνική οικονομία. Και αυτό φοβάμαι ότι έχει συμβεί σήμερα με ένα μεγάλο μέρος της οικονομίας.
Το πρόβλημα βεβαίως δεν είναι τωρινό. Δεν θα κουραστώ να το επαναλαμβάνω.
Η ευκαιρία για τη χώρα χάθηκε στην έναρξη της κρίσης. Χρεοκοπήσαμε κι αντί να ανοίξουμε νέο μαγαζί, κατηγορήσαμε τους άλλους λαούς για την αποτυχία μας. Ο καθένας οραματίστηκε τον εαυτό του ως μοναδικό σωτήρα! Κανείς από τους πολιτικούς δεν θέλησε να βοηθήσει κανέναν! Με κορυφαία παραδείγματα τον κ.Σαμαρά που αρνήθηκε σε όλους τους τόνους τη συναίνεση. Και βεβαίως τον κ. Τσίπρα που ανυπομονούσε να σκίσει τα μνημόνια- και τελικά να υπογράψει το μεγαλύτερο όλων. Έχουμε άραγε το δικαίωμα να ονειρευτούμε μια άλλη πολιτική; Να ενώσουμε τις δημιουργικές δυνάμεις της χώρας; Τα μυαλά που έφυγαν, με τα χέρια που έμειναν, που συνεχίζουν και προσπαθούν. Και να βάλουμε όλοι πλάτη για το χτίσιμο μιας νέας πατρίδας; Υπάρχουν δυνάμεις να μετατρέψουν τα λόγια σε πράξεις; Υπάρχουν! Θα μπορέσουν; Ίσως!
Ο νέος δρόμος απαιτεί μια μεγάλη πολιτική αλλαγή. Το μοντέλο ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ απέτυχε και αποτυγχάνει καθημερινά. Ο τόπος θέλει προτεραιότητες, νέα μυαλά, ταχύτητα, μεταφορά στη χώρα μας όλων των πετυχημένων προτύπων, μέτωπο στον συντηρητισμό και τον λαϊκισμό, απελευθέρωση από τον δυνάστη κομματικό κράτος.
Αυτή την πολιτική αλλαγή έχει ανάγκη ο τόπος. Με μια συμμαχία, δημιουργικών προοδευτικών δυνάμεων, όπως αυτή που επιχειρεί το Κίνημα Αλλαγής. Μπροστά μας έχουμε μια τελευταία ευκαιρία. Αν πάλι αποτύχουμε αυτή τη φορά μετά τον Αύγουστο θα είμαστε μόνοι. Ας το καταλάβουμε. Ας βγάλουμε το κεφάλι έξω από το κουτί. Και ας ακούσουμε τις ανάγκες της κοινωνίας. Και τη βοή αυτών που έρχονται.
Δείτε το βίντεο της ομιλίας του Σταύρου στη Βουλή:
Δείτε φωτογραφίες από την Ολομέλεια:
Φωτογραφίες: Θοδωρής Μανωλόπουλος