Η κατάργηση του κομματικού κράτους είναι η μητέρα των μεταρρυθμίσεων
Ομιλία του Σταύρου Θεοδωράκη στο 5ο Συνέδριο της πολιτικής κίνησης «Δράση»
Κυρίες και Κύριοι,
Φίλες και Φίλοι,
θα μου επιτρέψετε ξεκινώντας να υποβάλω τα σέβη μου στον Στέφανο Μάνο. Αυτός μας έδειξε τον δρόμο, πως είναι να μην φοβάσαι και να τολμάς.
Δράση, όμως, για που; Δράση με ποιους;
Αυτό είναι το ερώτημα που απασχολεί νομίζω όλους τους προοδευτικούς πολίτες.
Θα μου πείτε ποιος είναι προοδευτικός σήμερα, σε μια χώρα και μια εποχή, που ο καθένας δηλώνει ότι θέλει.
Η έννοια «προοδευτικός» έχει υποστεί τόσες καταχρήσεις και τόσες ματαιώσεις που τείνει να χάσει οποιοδήποτε νόημα. Αλλά έτσι συμβαίνει με τις περισσότερες έννοιες που με βουλιμία κατάπιε το παλιό πολιτικό σύστημα στην προσπάθεια του να ξεγελάσει τους πολίτες και μετά στην προσπάθεια του να επιβιώσει στην κρίση.
Μέχρι και η έννοια Ευρώπη είναι πλέον μια έννοια διφορούμενη.Είναι αυτή που μας τα παίρνει; Ή είναι αυτή που μας τα δίνει; Είναι οι Βρυξέλλες ή είναι η Φρανκφούρτη;
Έβλεπα προχθές τις ανακοινώσεις κάποιων που αυτοαποκαλούνται «εκφραστές της δημοκρατικής παράταξης» για την επίσκεψη της κυρίας Μέρκελ: «ο αρχιτέκτονας της λιτότητας, αυτή που έφερε το ΔΝΤ, αυτή που μας επιβάλλει τη λύση στο Μακεδονικό».
Αριστερίστικες απλουστεύσεις πασπαλισμένες με εθνικοφροσύνη.
Ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να καταρρέει, η κουλτούρα του όμως δυστυχώς διατρέχει οριζόντια το πολιτικό σύστημα. Και όλο και πιο συχνά ακούς πολιτικούς από όλο το φάσμα να μιλούν με τη γλώσσα του ΣΥΡΙΖΑ του ’14 και του ’15.
Δράση λοιπόν για που και με ποιους;
Δράση προς τα πίσω ή Δράση μπροστά;
Οι μεταρρυθμίσεις δεν έχουν πρόσημο, αριστερό ή δεξιό.
Οι μεταρρυθμίσεις αποκτούν πρόσημο ανάλογα με το ποιους υπηρετούν, ποιους απελευθερώνουν και ποιους περιορίζουν.
Οι κομματικές παρέες, οι συνδικαλιστικές συντεχνίες και τα φιλικά στους υπουργούς συμφέροντα είναι αυτά που καθορίζουν ένα μεγάλο μέρος της πολιτικής στην Ελλάδα.
Η χώρα μας χρεοκόπησε γιατί οι πολιτικοί εκπροσωπούσαν ψηφοφόρους και όχι πολίτες. Πελάτες και όχι πολίτες, όπως σωστά λέτε.
Για μας ο μεγάλος στόχος των σύγχρονων πολιτικών δυνάμεων στην Ελλάδα πρέπει να είναι η κατάργηση του κομματικού κράτους. Αυτή είναι η μητέρα όλων των μεταρρυθμίσεων.
Και είναι κάτι που οι παλιές πολιτικές δυνάμεις δύσκολα μπορούν να υποσχεθούν και ακόμη δυσκολότερα να πετύχουν.
Είναι αυτό, όμως, που ενώνει το Ποτάμι με τα στελέχη της Δράσης.
Κατάργηση του κομματικού κράτους στις υπηρεσίες, στη στελέχωση της πολιτείας, στα πανεπιστήμια,στις προμήθειες, στις προσλήψεις, στις προτεραιότητες της πολιτείας.
Για όλα αυτά δεν αρκεί να αλλάξουν οι υπουργοί, δεν αρκεί να αλλάξει η πλειοψηφία στη Βουλή.
Πρέπει να αλλάξουμε ρότα. Να τρέξουμε όσο δεν τρέξαμε ποτέ. Να ξεπεράσουμε αγκυλώσεις, αριστερές και δεξιές ιδεοληψίες, λαϊκισμούς και συντηρητισμούς.
Μόνο τότε θα δούμε την Ελλάδα αλλιώς. Αυτός είναι ο στόχος.
Η Ελλάδα αλλιώς.
Ρεαλισμός, όραμα, δουλειά σε φιλελεύθερη ευρωπαϊκή κατεύθυνση.
Και σε αυτή την προσπάθεια ελπίζω να βρεθούμε μαζί.
Δεν θα είμαστε σε όλα μαζί, προφανώς θα υπάρχουν και σημεία που θα χωριζόμαστε, αλλά στη μεγάλη ροή, στη μεγάλη μάχη, θα είμαστε μαζί.
Σας ευχαριστώ και καλή δύναμη σε όλους σας.
Δείτε φωτογραφίες:
Φωτογραφίες: Θοδωρής Μανωλόπουλος