Γιατί δεν είδαμε το έγκλημα της Σρεμπρένιτσα
To 1995 οι Έλληνες μπήκαν ξανά στα χαρακώματα. «Με τους Σέρβους αδελφούς» ή «με τον Κλίντον και τους Αμερικανούς»; Και όταν μπαίνεις σε χαρακώματα κόβεται η ορατότητα. Δεν είδαμε ( ; ) λοιπόν το έγκλημα της Σρεμπρένιτσα. Τις δολοφονίες αμάχων μουσουλμάνων, παιδιών και γυναικών και τους ομαδικούς τάφους.
Και όσοι το είδαμε και το είπαμε χαρακτηριστήκαμε και τότε «προδότες». Ήταν οι μέρες που στα κανάλια παρήλαυναν οι Έλληνες εθελοντές της Σρεμπρένιτσα, οι συμπολεμιστές του Μλάντιτς και του Κάρατζιτζ (αυτοί που αργότερα καταδικάστηκαν από το διεθνές δικαστήριο της Χάγης ως εγκληματίες πολέμου)…
Αλλά ας σταματήσω εδώ αυτή τη βουτιά στο παρελθόν. Οι δικοί μου φόβοι άλλωστε έχουν σχέση με το παρόν και το μέλλον. Τους μικρούς εμφυλίους που δημιουργεί ο λαϊκισμός και η εθνική μας τύφλωση.
Δείτε την ανάρτηση στο Facebook: