Δεν θα αντιγράψουμε τον ΣΥΡΙΖΑ για να νικήσουμε τους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ
Η ομιλία του Σταύρου στην πρώτη κοινή συνεδρίαση των Κοινοβουλευτικών Ομάδων Ποταμιού και ΔΗ.ΣΥ.
“Kίνημα Αλλαγής λοιπόν.
Θέλω να κάνω μια στάση εδώ γιατί μπορεί οι πολίτες που το άκουσαν να αναθάρρησαν λέγοντας «κάτι συμβαίνει λοιπόν εδώ», «κάτι νέο γεννιέται», αλλά υπήρξαν και ορισμένοι φίλοι μας που έδειξαν να απορούν. Όμως αυτές είναι οι λέξεις που μας συνδέουν. Κίνημα και όχι κόμμα, που συνειρμικά παραπέμπει στο κομματικό κράτος, στους κομματικούς μηχανισμούς.
Και, επιτρέψτε μου, το Ποτάμι είναι Κίνημα. Κίνημα για τη Δικαιοσύνη, την Εργασία, την Παιδεία! Έτσι το ορίσαμε τον χειμώνα του ΄14. Και η λέξη Αλλαγή είναι το άφθαρτο διαχρονικό αίτημα όλων ημών.
«Γίνε το Κέντρο της Αλλαγής» καλούσα τους πολίτες.
«Είμαστε ένα Κίνημα εθελοντών που θα φέρει την αλλαγή στο πολιτικό σύστημα και την Ελλάδα» έλεγε ο Νίκος.
«Η μαζική συμμετοχή θα δημιουργήσει ένα μεγάλο ανθρώπινο κίνημα που θα επιβάλει την αλλαγή» έλεγε ο Γιώργος.
Συμφωνούμε λοιπόν! Κίνημα Αλλαγής! Με την δέσμευση της Φώφης Γεννηματά -της νικήτριας των εκλογών- αλλά και τη δική μου ότι θα κάνουμε ό,τι μπορούμε για να αποκτήσουν νόημα και οι δύο λέξεις.
Ο τόπος έχει ανάγκη από ένα Κίνημα Αλλαγής! Δεν έχει ανάγκη από ένα νέο κόμμα συμβιβασμών, ούτε έχει ανάγκη από κάποιους που θα σκύψουν το κεφάλι μπροστά στη συντήρηση και τον λαϊκισμό.
Ας μιλήσουμε λίγο για τους αντιπάλους μας…
Ο λαϊκισμός απειλεί συνεχώς την πορεία της χώρας και πρέπει να είναι μονίμως στο στόχαστρο του νέου Κινήματος. Όμως η νίκη επί του λαϊκισμού δεν θα επιτευχθεί με ευχολόγια και αφορισμούς. Οι στόχοι μας, η μέθοδος και η τεκμηρίωση των αποφάσεών μας είναι αυτά που θα μας απομακρύνουν από τον λαϊκισμό.
Αλήθειες – και όχι κενές υποσχέσεις.
Πραγματική ανάκαμψη – και όχι ανακατανομή της φτώχειας.
Δικαιοσύνη – και όχι παζάρια με συμφέροντα.
Συμμετοχή των δημιουργών – και όχι ενίσχυση των συντεχνιών.
Και στην άλλη μεριά καιροφυλακτεί η συντήρηση.
Πολιτική όμως δεν είναι η εμμονή στα σύμβολα του παρελθόντος. Η πολιτική απαιτεί συνεχή προσαρμογή στις εξελίξεις
και τις διαρκώς ανανεούμενες δυνατότητες του ανθρώπου. Πολιτική δεν είναι ο συμβιβασμός με τη συνήθεια. Η πολιτική θέλει τόλμη, λεβεντιά και φιλότιμο.
Η σύγκρουση με τους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ και με τη ΝΔ πρέπει να γίνει πάνω στα πραγματικά προβλήματα της χώρας. Tο νέο Κίνημα θα πρέπει να έχει ρεαλισμό. Να προτείνει εφαρμόσιμες πολιτικές, βασισμένες σε νηφάλια διαβούλευση. Αλλά θα χρειαστούμε κάτι ακόμα σημαντικότερο αν θέλουμε να πετύχουμε. Θα χρειαστούμε ένα οδικό χάρτη με στόχους. Μόνο έτσι θα φτάσουμε στην οικονομική, κοινωνική και πολιτική αναγέννηση της Ελλάδας.
Φίλες και φίλοι,
Η δύναμη του Ποταμιού είναι ότι δεν έχτισε τείχη, αλλά πάντα είχε – και έχει – σύνθεση. Περιλαμβάνει σοσιαλδημοκράτες και φιλελεύθερους, κεντρώους και οικολόγους, ακτιβιστές και παραδοσιακούς, χωρίς να συντρίβει κανέναν. Το Κίνημα Αλλαγής πρέπει να στηρίξει αυτή την παράδοση με τολμηρούς σοσιαλδημοκράτες – και γενναίους φιλελεύθερους.
Υπάρχουν πολλοί εχθροί που πρέπει να πολεμηθούν:
-Το δημόσιο των κομματικών εγκάθετων
– Το κράτος των κολλητών
– Η οικονομία των μεσαζόντων
– Η δικαιοσύνη των ισχυρών
– Η παιδεία των κομματικών παρατάξεων
Υπάρχουν βουνά που πρέπει να κατακτηθούν, για να εγκαθιδρύσουμε ένα κράτος δικαίου με αξιοπρέπεια και αξιοκρατία. Η προσήλωση στην Ευρώπη και η πίστη στις αρχές της ελευθερίας των επιλογών, της ισότητας των ευκαιριών και της δίκαιης αντιμετώπισης των πολιτών. Είναι το σημείο συνάντησης της σοσιαλδημοκρατικής και της φιλελεύθερης παράδοσης στην Ευρώπη. Και απέναντί μας τα κλειστά συστήματα, η περιχαράκωση και ο εθνοκεντρισμός.
Τους επόμενους μήνες, φίλες και φίλοι, έχουμε πολλή δουλειά. Θα πρέπει να συμφωνήσουμε όμως στη γενική αρχή: τις αλλαγές που θέλουμε για το κράτος, την οικονομία και την κοινωνία πρέπει να τις εφαρμόσουμε πρώτα στο νέο Κίνημα.
– Ανοιχτό
– Σύγχρονο
– Συμμετοχικό
Το Ποτάμι μεταφέρει στο νέο Κίνημα τις αξίες και τις αρχές του, περήφανο γι΄ αυτό που εκπροσωπεί. Πρέπει να σπάσουμε το καλούπι του πολιτικού που δεν ανανεώνεται, δεν νοιάζεται, δεν εξελίσσεται. Και που νιώθει ισόβιος και αναντικατάστατος.
Ανοιχτό Κίνημα σημαίνει:
– Διάλογος με ομάδες και κινήματα για κοινές δράσεις
– Έκφραση γνώμης των εμπειρογνωμόνων πριν από κρίσιμες κοινοβουλευτικές αποφάσεις
– Ηλεκτρονική πλατφόρμα διαβούλευσης για τη διαμόρφωση πολιτικών θέσεων
Σύγχρονο Κίνημα σημαίνει:
– Συνεχής αξιολόγηση στελεχών και εργαζομένων
– Επιλογή, με διαγωνισμό, μάνατζερ για τη διαχείριση των οικονομικών
– Ισοσκελισμένοι προϋπολογισμοί με κόφτη σε περίπτωση υπέρβασης των δαπανών
Συμμετοχικό Κίνημα σημαίνει
– Ηλεκτρονικά δημοψηφίσματα μελών και φίλων
– Διάλογος σε όλα τα επίπεδα με σεβασμό της διαφορετικής άποψης
– Κίνητρα για ενισχυμένη συμμετοχή γυναικών και νέων
Να αλλάξουμε λοιπόν εμείς, για να αλλάξουμε την Ελλάδα. Δεν θα πρέπει να φοβηθούμε τις αντιπαραθέσεις, τις συγκρούσεις, τις νέες αναζητήσεις. Ο παλιός δρόμος δεν θα μας φέρει νέες νίκες. Υπάρχουν άνθρωποι που μας περιμένουν εκεί έξω. Οι άνθρωποι που ποτέ δεν τους χαρίστηκε τίποτα:
– Ο δάσκαλος στα ακριτικά νησιά
– Η εργαζόμενη μητέρα
– Ο νέος που είναι με το ένα πόδι στο εξωτερικό
– Ο επιχειρηματίας που τα βάζει με την γραφειοκρατία
– Η γιατρός στα εφημερεύοντα
– Ο αθλητής που δεν ντοπάρεται
– Ο επιστήμονας που δουλεύει και ντελιβεράς για το φροντιστήριο του παιδιού του
– Ο φοιτητής της μαύρης εργασίας
Όλοι αυτοί που περπατούν συνεχώς με τον άνεμο αντίθετα, χωρίς ποτέ να ζητάνε ανταλλάγματα από την εξουσία.
Όλοι αυτοί θέλουν να αποκτήσουν φωνή, αλλά μια φωνή που τους ταιριάζει. Όχι μια φωνή που έρχεται από το πηγάδι του παρελθόντος.
Ταυτόχρονα, πρέπει να απευθυνθούμε στους ανθρώπους με τη λιγότερη ενημέρωση και τα λιγότερα ερεθίσματα, αυτούς που εύκολα εξαπατήθηκαν από τον ΣΥΡΙΖΑ. Να καταλάβουν ότι οι εποχές των ψεμάτων τελείωσαν. Όμως η διεκδίκηση του κεντροαριστερού κόσμου από τον ΣΥΡΙΖΑ δεν θα πρέπει να υπονομεύσει τον λόγο μας και τις δράσεις μας.
Δεν θα αντιγράψουμε τον ΣΥΡΙΖΑ για να νικήσουμε τους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Δεν θα βασιστούμε στην απάτη της μισής αλήθειας, αλλά θα πούμε όλη την αλήθεια. Οι παλινωδίες των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ τροφοδοτούν συνέχεια με αβεβαιότητα την οικονομία. Η κοινωνία, οι μικρομεσαίοι, η επιχειρηματική κοινότητα δεν τους εμπιστεύονται.
Η κυβέρνηση έχει κηρύξει ένα ιδιότυπο ταξικό πόλεμο. Εξοντώνει τη μεσαία τάξη, τη ραχοκοκαλιά της ελληνικής οικονομίας. Οι μάχες που δίνουμε στοχεύουν στη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, τη στήριξη της παραγωγής και των εξαγωγών, την προσέλκυση νέων αποδοτικών για τη χώρα επενδύσεων. Απελευθέρωση του δημοσίου και της κοινωνίας από τα στενά κομματικά δεσμά.
Αλλά οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ δεν μπορούν. Τρία χρόνια διαχειρίζονται την υπογεγραμμένη σύμβαση του Ελληνικού και οι μόνες θέσεις εργασίας που δημιούργησαν είναι… στην ΕΡΤ. Και στον ιδιωτικό τομέα θέσεις μερικής απασχόλησης των 300 ευρώ.
Η στρατηγική τόνωσης των εξαγωγών περιορίζεται στην εξαγωγή βλημάτων, τα μόνα εισοδήματα που φουσκώνουν είναι των κολλητών και των μεσαζόντων. Διευρύνεται διαρκώς το χάσμα ανάμεσα στο βιοτικό μας επίπεδο και το επίπεδο των άλλων ευρωπαίων της Ευρωζώνης. Αλλά πληρώνουμε ρεύμα σε τιμές Σουηδίας και βενζίνη ακριβότερη από τη Γερμανία. Ο ευρωπαϊκές κυβερνήσεις συγχαίρουν την Ελλάδα για τη συλλογή φόρων. Και οι ευρωπαϊκές επιχειρήσεις αποχωρούν από την Ελλάδα για τον ίδιο λόγο.
Η ανάπτυξη των φόρων είναι η μόνη ανάπτυξη που πέτυχαν, μαζί με την αναδιανομή της μιζέριας. Με το κλείσιμο της 3ης αξιολόγηση βγαίνουμε από τα χρηματοδοτούμενα μνημόνια και μπαίνουμε στα μνημόνια χωρίς λεφτά. Τι κάνουμε λοιπόν; Η κρίση σιγοβράζει ακόμα στην κοινωνία, την παιδεία, τον πολιτισμό. Η χώρα, εκτός από μνημόνια, θέλει ένα καινούριο
Κοινωνικό Συμβόλαιο.
Να φέρουμε πιο κοντά τα λόγια με τις πράξεις, να δώσουμε συνέχεια στα πράγματα που το αξίζουν, να μεγιστοποιήσουμε τα τουριστικά οφέλη και να τα συνδυάσουμε με υπηρεσίες υγείας και παιδείας. Να αυξήσουμε τη γεωργική και κτηνοτροφική παραγωγή. Να βασιστούμε στους εγκεφάλους μας που μπορούν να πρωταγωνιστήσουν στην νέα επιχειρηματικότητα.
Όποτε μαθαίνω για κάποιον Έλληνα που ξεχωρίζει, περιμένω και την είδηση: «για πού φεύγει;». Αν όμως διώχνουμε τους πετυχημένους της παγκοσμιοποίησης, πώς θα θρέψουμε τα θύματα της παγκοσμιοποίησης;
Η χώρα χρειάζεται ένα ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα και μια επανάσταση στην Παιδεία. Δεν γίνεται τα πανεπιστήμιά μας να είναι φέουδα κομμάτων και καταφύγια τραμπούκων. Πρέπει να την απελευθερώσουμε την Παιδεία. Όπως πρέπει να απελευθερώσουμε και τις γειτονιές μας από την βία. Παράλογες πράξεις με πολιτική επικάλυψη.
Κοίταξα το ματωμένο ημερολόγιο, με αφορμή την σημερινή επέτειο. Βία χωρίς όρια. Εγκλήματα– μ ε περίστροφο, με ρουκέτα, με μπιτόνι, με μαχαίρι, με καλάζνικοφ… Η ασφάλεια των πολιτών, η εξασφάλιση μιας ζωής χωρίς φόβο, είναι το πρώτιστο χρέος μιας δημοκρατίας!
Φίλες και φίλοι,
Στις προτεραιότητες μας είναι η θεσμική ανασυγκρότηση της χώρας, η αλλαγή του Συντάγματος, ένας νέος εκλογικός νόμος. Όχι στα χνάρια του αδιέξοδου νόμου που ψήφισαν οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Ψήφο στους Έλληνες που έφυγαν. Έχουμε μάχες να δώσουμε στην Βουλή. Δύο συνεργαζόμενες ΚΟ – μια φωνή. Υπάρχουν και διαφορές – δεν το κρύβουμε. Θα προχωράμε όμως με δημιουργικές συνθέσεις. Γιατί μας ενώνουν περισσότερα.
Σχέδιο, εξωστρέφεια, καινοτομία, δικαιοσύνη. Αυτά έχει ανάγκη ο τόπος.
Θέλουμε να αλλάξουμε κυβέρνηση, αλλά κυρίως θέλουμε να αλλάξουμε το πολιτικό σύστημα και την Ελλάδα. Να μη φύγουμε από το καταστροφικό, για να πάμε στο δυσάρεστο. Στη χώρα της ψεύτικης ταμπέλας, πρέπει αυτή τη φορά να δώσουμε τη μάχη του περιεχομένου. Να μην αρκεστούμε στο ότι οι άλλοι αποδείχθηκαν χειρότεροι.
Το μέτρο δεν είναι οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Ο πήχης είναι ψηλά και για τον χώρο και για την χώρα
Εμείς μπορούμε; Δεν είναι εύκολο, αλλά ναι, μπορούμε!”
Δείτε φωτογραφίες εδώ:
Φωτογραφίες: Θοδωρής Μανωλόπουλος