Οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ θέλουν τους φτωχούς στα επιδόματα και τους πλούσιους στους προθάλαμους των υπουργών
Η κεντρική ομιλία του Σταύρου στα Χανιά
Να ΄μαστε λοιπόν πάλι εδώ, εδώ από όπου ξεκίνησε το Ποτάμι τον Μάρτιο του ΄14. Τότε ήταν Άνοιξη και μπορούσαμε ακόμη να χαρούμε τον κήπο. Η ζεστασιά όμως είναι ίδια και τότε και τώρα. Σας είπα τότε:
«Είμαστε αποφασισμένοι να συγκρουστούμε με το παλιό και να σπρώξουμε μπροστά νέους ανθρώπους. Νέα μυαλά στη θέση των σκουριασμένων εγκεφάλων. Η χώρα είναι γεμάτη από ανθρώπους δημιουργούς -αυτούς θέλουμε και αυτούς καλούμε να μας ενισχύσουν». Το ίδιο λέω και σήμερα:
• Πρέπει να νικήσουμε τα σκουριασμένα μυαλά
• Πρέπει να δώσουμε περισσότερο ζωτικό χώρο στους ανθρώπους που δημιουργούν
• Πρέπει να σπρώξουμε μπροστά τις νεότερες γενιές.
Αυτοί είναι οι λόγοι που αποφάσισα να διεκδικήσω την ηγεσία της προοδευτικής παράταξης.
Η πατρίδα μας διέφυγε τον κίνδυνο του ξαφνικού θανάτου, βγήκε από την εντατική, αλλά η κατάσταση της δεν έχει ακόμη σταθεροποιηθεί. Θα σας διαβάσω τρεις φράσεις από την προχθεσινή έκθεση του Γραφείου Προϋπολογισμού του Κράτους στη Βουλή: «Παρά τους υψηλούς συντελεστές τα φορολογικά έσοδα παραμένουν χαμηλά. Οι υψηλοί συντελεστές, όπως και οι υψηλές ασφαλιστικές εισφορές, λειτουργούν αποτρεπτικά στην προσέλκυση επενδύσεων που τόσο έχει ανάγκη η ελληνική οικονομία και οδηγούν τις ελληνικές επιχειρήσεις στην “έξοδο” προς άλλες χώρες, με πιο φιλικό περιβάλλον για το “επιχειρείν”». Δεν είναι η δική μας φωνή -θα μπορούσε να είναι- αλλά είναι το Γραφείο Προϋπολογισμού του Κράτους στη Βουλή. Και συνεχίζω προσέξτε: «Πάση θυσία πρέπει να αποφευχθεί η ανάπτυξη του φαινομένου του “εργαζόμενου φτωχού” και μάλιστα του “νέου εργαζόμενου φτωχού”». Νομίζω όμως ότι είμαστε κιόλας εδώ.
Η κυβέρνηση κυνηγώντας μεγάλα πρωτογενή πλεονάσματα αυξάνει συνεχώς τους φόρους, αντί να μειώσει τις δαπάνες και τις σπατάλες. «Μα μπορεί να μειώσει τις δαπάνες;» θα μπορούσε κάποιος να αναρωτηθεί.
Η χώρα μας έχει 156 πολιτικές γραμματείες -γενικές, ειδικές, τομεακές. Είχε 79 και η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ τα δύο τελευταία χρόνια τις διπλασίασε. Και έτσι γίναμε η χώρα με τις περισσότερες πολιτικές γραμματείες. Είναι οι πάνω όροφοι των υπουργείων, εκεί που έχει πρόσβαση μόνο το σύστημα των κολλητών.
Η πρόταση μας είναι λιτή και σύντομη: να καταργηθούν όλες οι πολιτικές γραμματείες. Να το κάνουμε όπως στην Κύπρο. Τα υπουργεία να διοικούνται από τους γενικούς τους διευθυντές και όχι από κομματικούς εγκάθετους που ορίζει ο εκάστοτε υπουργός. Δεν μπορεί η χώρα να μην έχει λεφτά και ταυτόχρονα να έχει το ακριβότερο πολιτικό σύστημα στην Ευρώπη.
Προσέξτε τώρα, η κυβέρνηση υπερηφανεύεται ότι βγάζει πλεόνασμα. Από που; Από την υπερφορολόγηση και μόνο! Το παραδέχθηκε και ο υπουργός Χουλιαράκης: «Αντί για μείωση δαπανών, προχωρήσαμε σε υπερφορολόγηση της μεσαίας τάξης».
Θα το έχετε δει το σκίτσο του Αρκά: συναντιόνται δύο άντρες σε ένα καφενείο
– Και τι επαγγέλλεσθε;
– Δουλεύω για το δημόσιο
– Α δημόσιος υπάλληλος…
– Όχι! Ελεύθερος επαγγελματίας!
Αυτή η υπερφορολόγηση, φίλες και φίλοι, ήταν μια συνειδητή απόφαση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Θέλουν να διαλύσουν την μεσαία τάξη. Θέλουν να έχουμε μόνο φτωχούς και μόνο προύχοντες. Προλετάριους που θα απλώνουν συνεχώς το χέρι για βοήθεια και μια μικρή προνομιούχα κάστα που θα παζαρεύει με την κυβερνητική εξουσία. Οι φτωχοί στα επιδόματα και οι πλούσιοι στους προθαλάμους των υπουργών.
Δείτε τι κάνουν ξανά φέτος. Το μικρό πλεόνασμα που δημιούργησε η υπερφορολόγηση αναζητά ψηφοφόρους για να το μοιραστούν. Κανένα σχέδιο για την νέα γενιά. Κανένα σχέδιο για ενίσχυση της επιχειρηματικότητας.
Για όλα αυτά λοιπόν διεκδικώ την αρχηγία του νέου κόμματος, να κάνουμε ξανά μια μεγάλη προοδευτική παράταξη. «Με Αριστερές λύσεις ή με Δεξιές λύσεις»; ρωτούν κάποιοι λες και έχει κωλύσει η βελόνα στο 1980.
Άκουσα και την κυρία Γεννηματά να λέει ότι η κυρίαρχη αντίθεση σήμερα είναι: Δεξιά ή αριστερά! Και προφανώς η ίδια δεν είναι δεξιά και επιλέγει την αριστερά… Αυτή θα είναι η επιλογή και αύριο μετά τις εθνικές εκλογές; Οι νέοι ακούνε για αριστερά και δεξιά και γυρίζουν την πλάτη. Δεν τους ενδιαφέρει να προσδιορίζονται με βάση τις εμπειρίες των παππούδων τους. Οι νέοι θέλουν να συζητούν για λύσεις.
Για μας λοιπόν, η αντίθεση είναι άλλη: ανοιχτά συστήματα με επενδύσεις και νέο πλούτο ή κλειστά συστήματα με δανεικά και μνημόνια; Το κράτος των κολλητών ή τα συμφέροντα των πολλών;
Όταν φώναξαν τον Βενιζέλο από την Κρητική Πολιτεία για να αναλάβει την Πρωθυπουργία της Ελλάδας, ως τι τον φώναξαν; Ως δεξιό ή ως αριστερό; Η χώρα ήταν ξανά βουτηγμένη στα χρέη και την ανυποληψία. Την ανόρθωσε με τολμηρές αποφάσεις που τότε φάνταζαν παράξενες. Αυτή την επανάσταση έχει ανάγκη και σήμερα ο τόπος. Και είμαστε και ρεαλιστές και ρομαντικοί για να τα καταφέρουμε! Οι δουλειές που χάθηκαν, φίλες και φίλοι, δεν θα έρθουν πίσω, και μην ακούτε τα ψέματα των παλιών υπουργών. Πρέπει να χτίσουμε σε νέα θεμέλια.
Η Κύπρος έχει πλέον 40.000 φοιτητές και είχε 3.000. Η Κωνσταντινούπολη έχει μισό εκατομμύριο φοιτητές! Όλοι αυτοί από τη μέση Ανατολή, τη βόρεια Αφρική, τα Βαλκάνια, που μπορούσαν να σπουδάσουν στην Ελλάδα, είναι τώρα στην Πόλη! Πληρώνουμε ακριβά τις αγκυλώσεις των πολιτικών μας, αριστερών και δεξιών που δεν ήθελαν μη κρατικά πανεπιστήμια
Η Boeing και οι άλλοι κολοσσοί των αερομεταφορών προβλέπουν ότι τα επόμενα είκοσι χρόνια θα χρειαστούμε 500.000 νέους ιπτάμενους! Και σε όλο τον κόσμο αναζητούν μικρά αεροδρόμια και καλοκαιρία για να εκπαιδεύσουν αυτούς τους πιλότους. Στην Καβάλα συνάντησα φοιτητές από την Ουαλία που ήρθαν να κάνουν εδώ τις δοκιμαστικές τους πτήσεις. Και θα μπορούσαν, όπως μου είπαν, να είναι εκατονταπλάσιοι αν δεν υπήρχαν και εδώ εμπόδια! Αυτές τις δουλειές θέλουμε.
Δεν θα μιλήσω βέβαια για τον νέο τουρισμό και την νέα παραγωγή. Τα έχετε σπουδάσει αυτά τα θέματα στην Κρήτη. Οι αφίξεις κάθε χρόνο εκτοξεύονται και η Κρήτη συνεχίζει να παράγει διπλάσια προϊόντα από όσα εισάγει.
Έχουμε βέβαια και τους 4 βουλευτές ΣΥΡΙΖΑ Χανίων -για να πάμε και στα δικά μας- που μόνο τρικλοποδιές βάζουν στην ανάπτυξη της περιοχής. Μπλόκαραν την εκμίσθωση ενός ακινήτου του Πολυτεχνείου Κρήτης, στερώντας από το Πολυτεχνείο, έσοδα 365.000 ευρώ τον χρόνο! Αυτά τα καλά κάνουν στον τόπο οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ.
Φίλες και φίλοι,
Πριν μερικές ημέρες συναντήθηκα με τους αξιωματικούς που πέτυχαν την απελευθέρωση του επιχειρηματία Λεμπιδάκη. Συναντήθηκα και με τον ίδιο τον Λεμπιδάκη και του έσφιξα το χέρι για το σθένος του και το κουράγιο του. Άντεξε και επέστρεψε γρήγορα δυνατός στην επιχείρηση του!
Αλλά θέλω να σας πω για τους αστυνομικούς.Κατάφεραν να εξιχνιάσουν άλλη μια δύσκολη υπόθεση και τα κατάφεραν με ξενύχτια, με θυσίες, με πολλή δουλειά. Φεύγοντας τους ρώτησα αν προβλέπεται κάποια οικονομική επιβράβευση, έστω και συμβολική, για την επιτυχία τους. Γέλασαν! «Μόνο ένα χαρτί με πολλά μπράβο θα πάρουμε κάποια στιγμή» μου είπαν. Είναι λάθος. Οι άνθρωποι της πρώτης γραμμής -οι γιατροί στα χειρουργεία, οι νοσοκόμοι στα επείγοντα, οι δάσκαλοι της άγονης γραμμής- πρέπει να επιβραβεύονται.
Πρέπει να τιμάμε τους αρίστους. Δεν είναι τα χρόνια προϋπηρεσίας και οι σπουδές, είναι το έργο που παράγουν. Και αυτό το έργο της αξιολόγησης πρέπει να το αναλάβει, να το εγγυηθεί το ΑΣΕΠ -δημιούργημα παρεμπιπτόντως του Πεπονή, που το έκανε και δεν ξαναβγήκε βουλευτής.
Δεν έχουμε άλλο χρόνο, λοιπόν, πρέπει να συγκρουστούμε με το σάπιο καθεστώς της αναξιοκρατίας. Να δημιουργήσουμε πλειοψηφικές συμμαχίες για γρήγορες και μεγάλες αλλαγές.
Τις τελευταίες μέρες, φίλες και φίλοι, τα τρολ των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ επιτίθενται συνεχώς στην υποψηφιότητα μου. Φαίνεται είναι αυτή που τους ενοχλεί περισσότερο. Προφανώς αντιλαμβάνονται ότι αν κερδίσουμε -που θα κερδίσουμε- η προοδευτική παράταξη θα απειλήσει την εξουσία τους. Σωστά το σκέφτονται. Έτσι θα γίνει. Δεν θα συμβιβασθούμε με το κράτος των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Γι’ αυτό και τα τρολ τους επιδίδονται ξανά σε ένα πόλεμο λάσπης και προχθές στην διάρκεια του debate μπήκε στην μάχη και ο ίδιος ο κ. Καμμένος. Είπε ξανά για εκδότες και εργολάβους που στήριξαν εμένα και το Ποτάμι. Ο κ. Καμμένος μέσα στην αλαζονεία του πίστεψε ότι και αυτή τη φορά θα αφήσουμε αναπάντητες τις συκοφαντίες του. Ε, ήρθε η ώρα να μάθει ότι ένας υπουργός δεν έχει το ακαταλόγιστο για ό,τι λέει. Προσφεύγω λοιπόν στην Δικαιοσύνη. Αυτή θα κρίνει τη συμπεριφορά του κ. Καμμένου. Ξέρετε… με στενοχωρεί. Δεν το χαίρομαι. Θα ήθελα να μην χρειαζόταν να το κάνω, αλλά δεν πάει άλλο.
Τέσσερα χρόνια μας συκοφαντούν θέλοντας να βρομίσουν το Ποτάμι. Ως εδώ! Και υπάρχει και ένα ερώτημα για τον κ. Τσίπρα: Πότε δουλεύουν οι υπουργοί του και τι δουλειά κάνουν; Πώς είναι δυνατόν νυχθημερόν να τουιτάρουν και να σερφάρουν; Και στην δουλειά ποιος είναι, που λέει και το παλιό ανέκδοτο;
Γι΄αυτό είμαστε συνεχώς απροετοίμαστοι στις μεγάλες στιγμές και αυτοσχεδιάζουμε στο εσωτερικό και το εξωτερικό.
Είδε ο κ. Τσίπρας τον κ. Τράμπ και ούτε μια λέξη για την Σούδα! Του τα είπα και στην Βουλή. Η Σούδα είναι το μεγάλο μας όπλο, αυτή τη κρίσιμη, γεωπολιτικά, στιγμή που ο αμερικανικός στρατός αναζητά νέες βάσεις. Τους θέλουμε τους Αμερικανούς, αλλά θέλουμε μια συμφωνία καθαρή που θα προβλέπει ανταλλάγματα για τους Έλληνες.
Γιατί λοιπόν δεν κάνουμε το σωστό, από την Άμυνα ως τους φόρους; Προσέξτε: Ξέρετε τι αρνούνται, πεισματικά, να κάνουν τόσα χρόνια οι υπουργοί μας; Ξέρετε τι ζητούσε το 1ο μνημόνιο, το 2ο μνημόνιο, το 3ο μνημόνιο και ακόμη δεν το έχουμε κάνει; Ένα «Εθνικό αναπτυξιακό σχέδιο». Μάλιστα ο κ. Τσίπρας ανέλαβε την εξής δέσμευση: «Οι αρχές σκοπεύουν να οριστικοποιήσουν τη στρατηγική ανάπτυξης έως τον Μάρτιο του 2016, σε συνεργασία με τους κοινωνικούς εταίρους, την πανεπιστημιακή κοινότητα και διεθνείς οργανισμούς». Στρατηγική ανάπτυξης όμως, όσο μας κυβερνούν άνθρωποι που δεν έχουν δουλέψει ποτέ, δεν θα υπάρξει.
Οι προτεραιότητες σήμερα στην οικονομία είναι λιγότεροι φόροι – νέες δουλειές, λιγότερη γραφειοκρατία, λιγότερο κομματικό κράτος, κίνητρα για να παραμείνει στη χώρα το σπουδαγμένο κεφάλαιο. Μία από τις πιο μορφωμένες γενιές της Ευρώπης, περιφέρεται στο εξωτερικό γιατί εδώ το παιγνίδι είναι σημαδεμένο.
Θα ήταν εύκολη η απογείωση της χώρας, μετά από τόσα χρόνια στερήσεων, αρκεί να αποφασίσουμε να φύγουμε από τα χέρια δειλών και ανίκανων πολιτικών που απλώς ανακυκλώνουν ωραία συνθήματα, με μηδέν αποτελέσματα.
Η νέα προοδευτική παράταξη πρέπει να πάει αντίθετα στο ρεύμα! Αποτελέσματα και μηδέν συνθήματα είναι αυτό που χρειαζόμαστε.
Ενωμένοι – τολμηροί και αποφασισμένοι! Είναι σημαντικό να ψηφίσουν εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες την Κυριακή. Να ψηφίσουν οι φίλοι μας, όλοι αυτοί που τόσο καιρό λένε «θέλω εγώ να πάρω τις αποφάσεις». Ας τους προσκαλέσουμε λοιπόν να το κάνουν, να σκεφθούν και να αποφασίσουν!
Χαιρέτισα την υποψηφιότητα του Καμίνη και του Ανδρουλάκη. Ο Νίκος εκπροσωπεί την νέα γενιά στελεχών του ΠΑΣΟΚ και ο Γιώργος έχει πολύχρονη τριβή με θέματα αυτοδιοίκησης. Είμαστε σύμμαχοι, λοιπόν, στην προσπάθεια να δυναμώσουμε την παράταξη και να βρούμε σύγχρονες λύσεις. Ξαφνιάστηκα όμως όταν τους άκουσα να λένε ότι διεκδικούν την αρχηγία, αλλά αν κερδίσουν θα παραμείνουν και στις άλλες δουλειές τους! Δηλαδή; Η παράταξη θα δουλεύει Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή που κλείνουν οι Βρυξέλες ή μόνο τα απογεύματα που κλείνει ο Δήμος Αθηναίων; Ακούγεται προσβλητικό για τους αγώνες μας και την κοινή μας προσπάθεια
Κάποιοι από εμάς δώσαμε και συνεχίσουμε να δίνουμε το είναι μας σε αυτόν τον αγώνα. Δεν κρατήσαμε καμία καβάτζα και αυτό απαιτούμε να κάνουν και όσοι διεκδικούν ηγετικό ρόλο στο νέο κόμμα. Οι πολιτικοί πρέπει να δίνουμε το παράδειγμα της αυταπάρνησης και της ανιδιοτέλειας! Είναι σημαντική η στιγμή και δεν θα πρέπει να υπάρχουν σκιές στο μήνυμα που στέλνουμε στους πολίτες. Λεβεντιά και φιλότιμο έχει ανάγκη ο τόπος. Όσοι θέλουν να ηγούνται πρέπει να παίρνουν τα ρίσκα τους για να πάρουν και οι πολίτες τα δικά τους.
Απευθύνομαι λοιπόν σε αυτούς που ποτέ δεν τους χαρίστηκε τίποτα, σε αυτούς που ήταν πάντα εκεί και τους καλώ να μην χάσουν αυτή την ευκαιρία.
Γνωριζόμαστε πολλά χρόνια. Ειδικά στα Χανιά γνωριζόμαστε από πάντα! Τόσα χρόνια λέω τα ίδια με σας. Αγωνιώ και παλεύω για τα ίδια πράγματα! Σας καλώ λοιπόν να έρθετε όλοι στις κάλπες την Κυριακή! Να ξεσηκώσετε όλα τα Χανιά, όλη την Κρήτη. Οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ πρέπει να πάψουν να πανηγυρίζουν στο νησί της περηφάνιας. Πρέπει να ξαναγίνουμε ξανά παράδειγμα για την υπόλοιπη Ελλάδα. Να ψηφίσουν δεκάδες χιλιάδες Κρητικοί την Κυριακή στις κάλπες.
Μπορούμε! Τώρα μπορούμε, γιατί όπως έλεγε ο Καζαντζάκης: μόνο όταν φτάσει ο άνθρωπος στην άκρη του γκρεμού, βγάζει στην πλάτη του φτερούγες να πετάξει.
Δείτε φωτογραφικό υλικό από την εκδήλωση εδώ:
Φωτογραφίες: Θοδωρής Μανωλόπουλος