Όταν μιλάμε για ανθρώπινα δικαιώματα, εμείς δεν κρυβόμαστε
Ομιλία του Σταύρου στη Βουλή για το νομοσχέδιο για την ταυτότητα φύλου
Κυρίες και Κύριοι,
Πριν χρόνια είχα κάνει μια εκπομπή με τίτλο «Η Αγγελική που έγινε Άγγελος». Ήταν η ιστορία ενός αγοριού που γεννήθηκε κορίτσι. Για να ήταν άντρας θα έπρεπε να είχε χρωμοσώματα ΧΨ. Για να ήταν γυναίκα θα πρέπει να είχε χρωμοσώματα ΧΧ. Η Αγγελική όμως γεννήθηκε με χρωματοσώματα ΧΧΨ και ήταν γυναίκα όσο ήταν και άντρας.
Οι αρχαίοι Έλληνες είχαν βρει γι’ αυτό το παιδί μια πολύ γλυκιά λέξη: Ερμαφρόδιτος. Δημιούργημα δηλαδή του Ερμή και της Αφροδίτης. Η ζωή όμως δεν είναι τόσο ποιητική.
Παρακολούθησα για μέρες τη ζωή του Άγγελου.Μίλησα με φίλους του, συζήτησα με τους γονείς του. Τον κ. Παναγιώτη, ξυλουργό και την κυρία Αριστέα, οικιακά – γιατί είχε τρία παιδιά να φροντίσει. Σε μια μεγάλη γωνιά του μικρού διαμερίσματος στη Δραπετσώνα ήταν μαζεμένοι όλοι οι Άγιοι. Γιατί η κυρία Αριστέα στις 3 κινήσεις που έκανε, η μια ήταν ο σταυρός της. Ξέρετε ποια ήταν η εξομολόγηση της μητέρας αλλά και όλων των ανθρώπων που μίλησα; «Πριν τον Άγγελο δεν ξέραμε»!
Θέλω λοιπόν σήμερα που συζητάμε για τη Νομική Αναγνώριση Ταυτότητας Φύλου να μην σκεφτόμαστε απρόσωπες διατάξεις, αλλά να σκεφτόμαστε τις ζωές των ανθρώπων που τους αφορούν, ανθρώπους που ζουν ανάμεσα μας και κάποιοι από εσάς κάνετε πως δεν τους βλέπετε.
Μειοψηφίες; Προφανώς μειοψηφίες. Ίσως και μειοψηφίες μέσα στις μειοψηφίες. Αλλά είναι μια ευκαιρία να θυμηθούμε ότι η βασική αξία της δημοκρατίας είναι η προστασία και η υπεράσπιση των δικαιωμάτων της μειοψηφίας.
Όλες οι έρευνες δείχνουν ότι η ομάδα των πολιτών που προσδιορίζονται ως trans ταπεινώνονται, στιγματίζονται, περιθωριοποιούνται. Έχουμε καθήκον να κατοχυρώσουμε τα δικαιώματά τους.
Η αλλαγή φύλου, όπως και η αλλαγή του καταχωρημένου φύλου, δεν είναι μια χομπίστικη επιλογή, δεν είναι καπρίτσιο, δεν είναι κάτι που κάποιος κάνει γιατί είναι της μόδας. Είναι μια περιπέτεια που πολλές φορές έχει πολύ πόνο. Είναι ένας μονόδρομος για τη συντριπτική πλειοψηφία αυτών των ανθρώπων.
Διαβάζω και ακούω αυτές τις μέρες τίτλους όπως: «Σόδομα και Γόμορρα. Η απόλυτη ισοπέδωση στη Βουλή», «Ο Μπάμπης θα γίνεται Χαρούλα μέσω μιας αίτησης στα…ΚΕΠ», «Νεογενίτσαροι πολεμούν το Έθνος».
Αντί να προσπαθήσουμε να καταλάβουμε τι ακριβώς νομοθετούμε, τι επιτάσσουν οι σύγχρονες αντιλήψεις, μπήκαμε στα χαρακώματα και πολεμάμε με συνθήματα τα επιχειρήματα.
Και θα ήθελα εδώ να πω δύο λόγια για τη στάση ορισμένων ακραίων της ιεραρχίας, οι οποίοι τη μια μέρα εκθειάζουν την Χρυσή Αυγή και την άλλη επιτίθενται στους πολιτικούς που δεν υπερασπίζονται τάχα τα ιερά και τα όσια της πατρίδας. Τα ιερά και τα όσια – όπως εκείνοι τα θεωρούν. Γιατί και για μένα, και για πολλούς από εμάς – θέλω να πιστεύω- τα ιερά και τα όσια της πατρίδας είναι να μην έχεις παιδιά και αποπαίδια.
Η αγάπη και η αλληλεγγύη στους συνανθρώπους μας είναι η βάση των χριστιανικών διδαχών. Το κέντρο είναι ο άνθρωπος και όχι οι προκαταλήψεις τα στερεότυπα, ο φόβος.
Αυτό πρέπει να αντιληφθούμε όλοι μας: ότι δεν υπάρχουν «παιδιά ενός κατώτερου Θεού». Πρέπει να μάθει η κοινωνία ποιους αφορά το σημερινό νομοσχέδιο.
Η σύμπτωση βιολογικού- ψυχολογικού φύλου, δεν είναι δεδομένη για όλους. Υπάρχουν άνθρωποι που δεν μπορούν να σπουδάσουν, να βρουν δουλειά ή να βρουν σπίτι. Άνθρωποι που υφίστανται bullying και εισπράττουν μόνο μίσος.
Το νομοσχέδιο επιτρέπει σε αυτούς τους πολίτες να αλλάξουν το καταχωρημένο φύλο τους, ώστε η ταυτότητα τους να συμφωνεί με αυτό που τελικά είναι, χωρίς να χρειάζεται να κάνουν χειρουργική επέμβαση.
Η νομική αναγνώριση αλλαγής φύλου, ήταν δυνατή μέχρι πρόσφατα μόνο με χειρουργική επέμβαση. Επέμβαση που ο ΟΗΕ όταν γίνεται καταναγκαστικά, χαρακτηρίζει βασανιστήριο και καλεί τα κράτη να καταργήσουν τις διατάξεις που θεωρούν απαραίτητη την επέμβαση για την αλλαγή ταυτότητας.
Υπάρχει πολύ συζήτηση για το πότε πρέπει να δίνουμε αυτή τη δυνατότητα. Μόνο στα ενήλικα άτομα, λένε κάποιοι.
Μα αυτή η σύγκρουση αρσενικού – θηλυκού ή θηλυκού – αρσενικού δεν εμφανίζεται ξαφνικά στα 18 σου. Γιατί ένα παιδί να περάσει τα σχολικά του χρόνια με μια διπλή ταυτότητα, ενώ γονείς και γιατροί μπορούν να βεβαιώσουν ποια είναι η πραγματικά κυρίαρχη επιλογή του;
Όμως αυτή δεν είναι μια συζήτηση για τα μπαλκόνια Είναι μια συζήτηση που πρέπει να κάνουν οι πολιτικοί με επιστήμονες. Με εξειδικευμένους επιστήμονες που οι απόψεις τους παραμερίστηκαν για άλλη μια φορά από τις φωνές των ακραίων.
Τι λένε ας πούμε οι ψυχίατροι μας στο Αιγινήτειο και σε όλα τα άλλα νοσοκομεία; Η αντιμετώπιση της δυσφορίας φύλου αποτελεί ένα σύγχρονο επιστημονικό πρόβλημα και η διόρθωση του δελτίου ταυτότητας διευκολύνει την κοινωνική ένταξη του ατόμου. Αυτή είναι η άποψη των ψυχιάτρων.
Θα μπορούσα να σας αραδιάσω εδώ μια σειρά από αποφάσεις ακόμη και ευρωπαϊκών δικαστηρίων.
Άλλωστε, θα το ξέρετε, την Πέμπτη το Συμβούλιο της Ευρώπης θα ζητήσει να υπάρχει και μια κενή καταχώρηση στα έγγραφα για τους Intersex πολίτες, αυτούς που προσδιορίζονται έξω από το αρσενικό και το θηλυκό. Και εμείς καταθέσαμε σχετική τροπολογία να δεχθούμε από τώρα τη σύσταση του Συμβουλίου της Ευρώπης.
Κυρίες και Κύριοι,
Πίσω λοιπόν από όλα αυτά, τα υποτίθεται κραυγαλέα, τα υποτίθεται παράλογα, τα υποτίθεται παρά φύση, κρύβονται ιστορίες που πάντα υπήρχαν. Απλώς σήμερα εκφράζονται πιο εύκολα δημοσίως.
Άλλωστε υπάρχουν πολλές δικαστικές αποφάσεις που δεν θεώρησαν απαραίτητη τη χειρουργική επέμβαση για να αλλάξει το καταχωρημένο φύλο και οι δικαστές αρκέστηκαν σε γνωματεύσεις ή σε αυτό που έβλεπαν μπροστά τους: έναν άνθρωπο που ζητούσε να του αναγνωρίσουν αυτό που είναι και όχι αυτό που γράφει ένα έγγραφο.
Μάλιστα το Ειρηνοδικείο Αθηνών, σε πρόσφατη απόφασή του, αποφάνθηκε ότι η χειρουργική αλλαγή φύλου, ως απαραίτητη προϋπόθεση της αλλαγής ταυτότητας, παραβιάζει την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου. Ο έλληνας δικαστής προηγήθηκε -και προς τιμήν του- του έλληνα νομοθέτη.
Ας κάνουμε κι εμείς το καθήκον μας, ας νομοθετήσουμε χωρίς φόβο, χωρίς να κρυβόμαστε και χωρίς το βλέμμα στην κάλπη.
Κυρίες και Κύριοι,
θέλω να απαντήσω και σε ένα σύνθημα που διατυπώνουν πολλά στελέχη της αντιπολίτευσης. Λένε: Να μην ψηφίζουμε τίποτε που δεν ψηφίζουν οι ΣΥΡΙΖΑ και οι ΑΝΕΛ. Μα τότε γιατί ο κόσμος να ψηφίζει εμάς, αν εμείς είναι να ψηφίσουμε ότι ψηφίζουν οι ΑΝΕΛ;
Να το ξεκαθαρίσω λοιπόν:
Όταν κινδυνεύει η χώρα, όπως το καλοκαίρι του 2015, και όταν μιλάμε για τα ανθρώπινα δικαιώματα εμείς δεν κρυβόμαστε. Ψηφίζουμε αυτό που επιτάσσει το πατριωτικό καθήκον στα μεγάλα εθνικά θέματα και αυτό που λέει η συνείδηση μας για το θέμα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων χωρίς μικροκομματικούς υπολογισμού, χωρίς παζάρια. Δεν είμαστε ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Δεν θέλουμε να γίνουμε αυτό που πάντα απεχθανόμασταν: πολιτικοί που πιστεύουν ότι ο σκοπός αγιάζει τα Μέσα. Η νέα προοδευτική παράταξη που έχει ανάγκη η χώρα -και αυτές τις μέρες δημιουργείται – αυτό θα κάνει! Θα είναι παρούσα. Δεν θα κλείνει τα μάτια στην πραγματικότητα στην εξέλιξη, στη λογική, στα δικαιώματα!
Δείτε την ομιλία στη Βουλή εδώ.
Την ομιλία του Σταύρου στη Βουλή παρακολούθησαν και μέλη της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας. Δείτε εδώ φωτογραφικό υλικό:
Φωτογραφίες: Θοδωρής Μανωλόπουλος