Τα δεσμά των κομμάτων κρατούν χαμηλά τα πανεπιστήμια

16 Μαρτίου 2019 / TAGS:

Για τον νέο εθνικό στόχο που πρέπει να τεθεί στον χώρο της παιδείας, ώστε να σταματήσει η «διαρροή εγκεφάλων» και φοιτητών στο εξωτερικό και να ενισχυθούν τα δημόσια πανεπιστήμια, μίλησε ο Σταύρος Θεοδωράκης στον χαιρετισμό του στην 90ή Σύνοδο Πρυτάνεων και Προέδρων Δ.Ε των Ελληνικών Πανεπιστημίων, που πραγματοποιείται στο Ηράκλειο Κρήτης. «Πρέπει μέχρι το 2021 να έχουμε 6 πανεπιστήμια στα πρώτα 400 και 2 από αυτά στα 200 πρώτα» είπε ο επικεφαλής του Ποταμιού επισημαίνοντας ότι δεν μπορεί μεγάλος εθνικός μας στόχος να είναι ΜΟΝΟ η προστασία των συνταξιούχων. «Πρέπει να ανταποκριθούμε στις προκλήσεις. Με νέα πεδία έρευνας και σπουδών συγχρονισμένα με τις διεθνείς εξελίξεις», επεσήμανε ο Σταύρος.

Επιπλέον, τόνισε ότι τα δημόσια πανεπιστήμια πρέπει να έχουν αυτοτέλεια με οικονομική αυτοδυναμία, εξηγώντας ότι η εισαγωγή των φοιτητών στα Πανεπιστήμια πρέπει να γίνεται με αποφάσεις των ίδιων των Πανεπιστημίων και να μην αποφασίζουν αυθαίρετα οι υπουργοί τα κριτήρια και τον αριθμό των εισακτέων. Στηλίτευσε, δε, τον κομματισμό που επικρατεί και στα πανεπιστήμια, λέγοντας ότι είναι μια από τις μεγαλύτερες παθογένειες στον χώρο της παιδείας. «Θα απελευθερώσουμε τα Πανεπιστήμια από τα δεσμά των κομμάτων, της γραφειοκρατίας, της δημόσιας διοίκησης, των γραφείων των υπουργών;» αναρωτήθηκε ο επικεφαλής του Ποταμιού και κατέληξε επισημαίνοντας πως «όλοι θέλουμε την Ελλάδα αλλιώς! Αλλά δεν είμαστε ΟΛΟΙ αποφασισμένοι να κάνουμε ό,τι πρέπει για να δούμε την Ελλάδα αλλιώς!».

Διαβάστε την ομιλία:

Η χώρα έχει ανάγκη από νέους μεγάλους εθνικούς στόχους. Και αυτοί δεν μπορεί να είναι ΜΟΝΟ η προστασία των συνταξιούχων. Πρέπει μέχρι το 2021 να έχουμε 6 πανεπιστήμια στα πρώτα 400 και 2 από αυτά στα 200 πρώτα! Αυτός θα πρέπει να είναι ο νέος εθνικός στόχος. Και γύρω από αυτόν να κινηθούν οι αποφάσεις μας. Αυτοτέλεια του δημόσιου Πανεπιστημίου με οικονομική αυτοδυναμία των Ιδρυμάτων! Η εισαγωγή των φοιτητών στα Πανεπιστήμια να γίνεται με αποφάσεις των Πανεπιστημίων. Τα κριτήρια και τον αριθμό των εισακτέων δεν μπορούν να τα αποφασίζουν αυθαίρετα οι υπουργοί. Από το ‘08 έως το ‘16 έφυγαν από την Ελλάδα 430.000 άνθρωποι.

Οι περισσότεροι από αυτούς εμπίπτουν στην κατηγορία «διαρροή εγκεφάλων στο εξωτερικό». Δεκάδες χιλιάδες καταξιωμένοι επιστήμονες και ερευνητές στο εξωτερικό μαζί με δεκάδες χιλιάδες Έλληνες φοιτητές. Για μας είναι αδιανόητο να απαγορεύονται με συνταγματική διάταξη τα μη κρατικά πανεπιστήμια. Τώρα όμως που η λειτουργία μη κρατικών πανεπιστημίων ναυάγησε, το κενό πρέπει να καλυφθεί από εσάς.
Πρέπει να ενισχυθούν τα αγγλόφωνα προγράμματα προπτυχιακά και μεταπτυχιακά για προσέλκυση και ξένων φοιτητών στα δημόσια πανεπιστήμια. Πρέπει να ανταποκριθούμε στις προκλήσεις. Με νέα πεδία έρευνας και σπουδών συγχρονισμένα με τις διεθνείς εξελίξεις.
Ο κατακερματισμένος ακαδημαϊκός χάρτης, πανεπιστήμια μοιρασμένα σε πολλές πόλεις, συχνά με πελατειακά πολιτικά κριτήρια – δεν βοηθά την ανάπτυξη της έρευνας. Οι πρόχειρες, ευκαιριακές θα έλεγα, συνενώσεις, μάλλον, πρόσθεσαν προβλήματα, παρά έλυσαν.

Μια από τις βασικότερες παθογένειες της παιδείας είναι ο κομματισμός. Τα κόμματα αποφασίζουν τις συνενώσεις. Τα κόμματα αποφασίζουν και επιβάλουν τη συμπεριφορά των φοιτητών. Προτείναμε στα άλλα κόμματα να καταργήσουν τις κομματικές τους νεολαίες μέσα στα πανεπιστήμια. Να αφήσουν τους φοιτητές να συνεννοηθούν, να συμμετέχουν, να διεκδικούν. Αλλά όχι κατ’ εντολή της Κουμουνδούρου και της Πειραιώς… Στις φοιτητικές εκλογές να μην ψηφίζονται κομματικές παρατάξεις, αλλά να ψηφίζονται πρόσωπα, σε ένα ενιαίο ψηφοδέλτιο.
Θα γίνει; Φοβάμαι πως όχι.
Θα απελευθερώσουμε τα Πανεπιστήμια από τα δεσμά των κομμάτων, της γραφειοκρατίας, της δημόσιας διοίκησης, των γραφείων των υπουργών; Φοβάμαι πως όχι.
Όλοι θέλουμε την Ελλάδα αλλιώς!.. Αλλά δεν είμαστε ΟΛΟΙ αποφασισμένοι να κάνουμε ό,τι πρέπει για να δούμε την Ελλάδα αλλιώς!

Απαντώντας σε ερώτηση για το κατα πόσο είναι εφικτό να μπει σαν εθνικός στόχος η παιδεία, απάντησε:

Η Φινλανδία έβαλε ως πρώτο εθνικό στόχο την παιδεία. Υπήρξε μια συνεννόηση όλων των κομμάτων και ξαφνικά μέσα σε δύο δεκαετίες η Φινλανδία τότε κέρδισε έναντι ακόμα, θεωρούν κάποιοι, και της Αμερικής. Στην Ινδία αντιστοίχως μπήκε εθνικός στόχος πριν από 20 χρόνια η παιδεία, ως πρώτο ζήτημα. Δεν λέω ότι θα συμφωνήσουμε σε όλα με την κ.Κεραμέως – αν και συμφωνούμε σε πολλά – ή με τον αγαπητό μου συμπατριώτη. Προφανώς υπάρχουν διαφωνίες. Δεν εννοώ εγώ ότι η υποχρέωση να προχωρήσει η παιδεία είναι να υπογράψουμε ένα κείμενο όλα τα κόμματα. Αυτός που κυβερνάει έχει την πρωτοβουλία αλλά με στεναχωρεί πάρα πολύ που στη Βουλή η συζήτηση, η μεγάλη με συνεχείς αντιπαραθέσεις είναι για το ύψος των συντάξεων και τι θα κάνουμε με τους συνταξιούχους και δεν κάνουμε μια συνεχή συζήτηση για τον επόμενο στόχο, που δεν μπορεί να είναι μόνο το παρελθόν. Για μένα θα πρέπει να είναι η παιδεία. Να διατηρήσει ο καθένας τις διαφορές του αλλά να βρούμε κοινή περπατησιά, επειδή οι εξελίξεις στον κόσμο, με όλα αυτά που γίνονται και με την ανάγκη να υπάρξει απάντηση στην περιοχή μας από την Ελλάδα, ο χρόνος τελειώνει και πρέπει να υπάρξει αυτή η απάντηση.

Απαντώντας σε ερωτήσεις δημοσιογράφων μετά το τέλος της εκδήλωσης είπε:

Είπα και στους πρυτάνεις ότι ο μεγάλος στόχος της χώρας το επόμενο διάστημα δεν πρέπει να σχετίζεται με το παρελθόν, δεν μπορεί να σχετίζεται ούτε καν με το πόσο θα είναι το ύψος των συντάξεων, θα πρέπει να σχετίζεται με την παιδεία και θα πρέπει να συνεννοηθούμε για να βάλουμε μεγάλους στόχους για την παιδεία. Τώρα μάλιστα που δεν θα έχουμε μη κρατικά πανεπιστήμια το βάρος της δημόσιας παιδείας είναι ακόμη μεγαλύτερο. Τα πανεπιστήμια θα πρέπει να αποκτήσουν αγγλόφωνα τμήματα σε όλα τα επίπεδα έτσι ώστε να προσελκύσουμε και ξένους φοιτητές. Η παιδεία δεν μπορεί να είναι ένας νόμος, μια απόφαση ενός υπουργού. Πρέπει να είναι μια εθνική πολιτική.

Οι τελευταίες αποφάσεις του κ. Γαβρόγλου μαρτυρούν προχειρότητα. Δεν δίνουν ένα πλαίσιο σιγουριάς για τους γονείς και για τα παιδιά. Η παιδεία όμως δεν μπορεί να κινείται μέσα σε ιδεοληψίες, θέλει στέρεες αποφάσεις και αυτές αναζητούμε.

Δείτε φωτογραφίες:

Φωτογραφίες: Πέτρος Παττακός

Επιστροφή