Κείμενα

Λίγα 24ωρα πριν τις καθοριστικές εκλογές για τον νέο φορέα της Κεντροαριστεράς η ηλεκτρονική εφημερίδα iselida.gr, συνάντησε τον επικεφαλής του “Ποταμιού” Σταύρο γιά έντεκα ερωτήσεις που θα ήθελαν να του κάνουν όλοι οι πολίτες αν έπιναν ένα καφέ μαζί του. Γιατί έντεκα θα αναρωτηθείτε. Συμβολικά, γιατί ο ενδέκατος μήνας του χρόνου, ο Νοέμβριος του 2017 θα αλλάξει με τον έναν ή τον άλλον τρόπο την πολιτική “γεωγραφία” των κομμάτων όπως την ξέρουμε μέχρι σήμερα. Σκεφτείτε με προσοχή τις απαντήσεις του Σταύρου πριν πάτε να ψηφίσετε την Κυριακή. Κι αν είναι απόρροια κανονικής σκέψης ενός κανονικού ανθρώπου.

Αναφερθήκατε πρόσφατα στους ανθρώπους που δεν τους χαρίστηκε τίποτα. Ποιοί είναι αυτοί;

Οι φτωχοί νέοι που είναι άνεργοι ή δουλεύουν “μαύρα” για “ψίχουλα”. Αυτοί που ξοδεύουν αποταμιεύσεις μιας ζωής για να κλείσουν τις μεγάλες τρύπες των δημόσιων ταμείων. Αυτοί που άντεξαν που κράτησαν ζωντανή την επιχείρησή τους χωρίς να κλέψουν το κράτος και χωρίς να κοροϊδέψουν τους εργαζόμενους τους. Αυτοί που παράγουν και εξάγουν προϊόντα, υπηρεσίες και ιδέες. Αυτοί που δεν έκρυψαν τα χρήματα τους στο εξωτερικό. Ο συνεπής δημόσιος υπάλληλος που αναστενάζει κάτω από το βλέμμα και τις αποφάσεις των κομματικών εγκάθετων. Η γυναίκα που δεν βρίσκει μια θέση σε ένα παιδικό σταθμό για το παιδί της προκειμένου να μπορέσει να εργασθεί. Αυτή είναι η “δεξαμενή” μας και με αυτούς θα δώσουμε τη μάχη.

 

Καταγγέλλετε διαρκώς τον κομματισμό στο δημόσιο. “Τα βάζετε” με τους δημοσίους υπαλλήλους;

Να ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα. Εγώ είμαι στο πλευρό του δημοσίου υπαλλήλου, οι άλλοι δεν είναι. Εννοώ ότι όταν είσαι με τον κομματισμό, όταν είσαι με τους κομματικούς γκαουλάιτερ, δεν είσαι με τους δημόσιους υπαλλήλους. Όταν πολεμάς τον κομματισμό στο δημόσιο, είσαι με τους δημόσιους υπαλλήλους. Εμείς είμαστε με τους δημόσιους υπαλλήλους που δεν τους έχει χαριστεί τίποτα. Η χώρα κρατιέται όρθια επειδή υπάρχουν τέτοιοι δημόσιοι υπάλληλοι και κάνουν πολύ καλά τη δουλειά τους. Αυτό που λέμε είναι ότι θα απελευθερώσουμε τον δημόσιο υπάλληλο από τα δεσμά του κόμματος. Δεν θα είναι ο κομματικός γκαουλάιτερ αυτός που θα αποφασίζει τι γίνεται σε μία δημόσια υπηρεσία. Θα υπάρχει ένα αξιολογημένο σύστημα και οι άνθρωποι που θα διοικούν θα είναι αξιολογημένοι από το ΑΣΕΠ. Έχουμε εκπονήσει σχέδιο και έχουν τη δυνατότητα στο ΑΣΕΠ να βάλουν τους όρους για την αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων για να έχουμε ένα δημόσιο υπάλληλο απελευθερωμένο από τα δεσμά των κομμάτων.

Κομματισμός όμως και στα Πανεπιστήμια. Πώς θα καταφέρετε να καταπολεμήσετε αυτό το καθεστώς από το 1975…

Η πολύ συγκεκριμένη προτασή μας είναι το νέο κόμμα να μην έχει φοιτητική ή κομματική νεολαία. Το νέο δεν έχει απαραιτήτως σχέση με το ντύσιμο, την ηλικία και αυτό που ισχυρίζεσαι ότι εκφράζεις, αλλά με τις θέσεις σου. Αν είναι σύγχρονες και κοιτούν στο μέλλον. Ζητώ λοιπόν από τους συνυποψήφιους να πάρουν συγκεκριμένη θέση. Δεν μπορούν τα ελληνικά πανεπιστήμια να είναι αρένες για κομματική αντιπαλότητα. Και όταν εκλεγώ πρόεδρος από τις πρώτες αποφάσεις θα είναι να μην υπάρχει φοιτητική κομματική παράταξη. Προφανώς οι φοιτητές πρέπει να συνεργάζονται, να διεκδικούν ρόλο στα ιδρύματα και στη ζωή τους. Αλλά αυτό δεν θα το αποφασίζει ο Θεοδωράκης με εντολή του. Είναι η παλιά Ελλάδα που πρέπει να αφήσουμε πίσω μας. Λένε κάποιοι “μήπως αυτό σου στερήσει ψήφους από την ΠΑΣΠ του ΠΑΣΟΚ;” Όχι, γιατί ο κόσμος έχει φύγει μπροστά. Οι νέοι θέλουν να πολεμούν για τις αρχές τους αλλά όχι ως φερέφωνα των κομμάτων.

Μιλάτε συνεχώς για  πολιτική “αιμομιξία” ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ…

Είναι ένα σώμα με δύο κεφάλια, μία τερατογένεση της πολιτικής και δεν έχω κανένα κοινό σημείο μαζί τους. Αυτό το σχήμα είναι ουσιαστικά ένα κόμμα, μια ψυχή, μια πρόταση, ένα εθνολαϊκιστικό μόρφωμα, επικίνδυνο. Η πολιτική των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ δεν υπηρετεί τις ανάγκες της χώρας. Είναι μια οπισθοδρομική συμμαχία που τους ενώνει μόνο το πάθος για την εξουσία. Ακόμη και όταν αναγκάζονται να αποφασίσουν κάτι σημαντικό, όπως τις αποκρατικοποιήσεις, κάνουν ένα βήμα μπρος και δύο πίσω.

Τι ήταν πάλι αυτό που είπατε «όλοι ΠΑΣΟΚ είμαστε»;

Το έχουμε χρησιμοποιήσει όλοι και έχουμε γελάσει με αυτό. Αν αφήσουμε την πλάκα τώρα στην άκρη και εγώ, όπως ίσως ξέρετε, υπήρξα οργανωμένος στο ΠΑΣΟΚ όταν ήμουν μικρός. Στην Αγία Βαρβάρα ήμουν ίσως ο νεότερος γραμματέας τοπικής οργάνωσης του ΠΑΣΟΚ, στα 16 μου χρόνια. Αμέσως μετά την άνοδο  του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία το 1981 έφυγα όπως όφειλα γιατί στράφηκα στην δημοσιογραφία. Υπάρχει και  θετικό παράδειγμα στο παρελθόν του ΠΑΣΟΚ. Υπάρχει ο Παρασκευάς Αυγερινός. Υπάρχει ο Πεπονής με το ΑΣΕΠ, υπάρχει ο Μπένος με τα ΚΕΠ. Υπάρχει το παράδειγμα της Διαμαντοπούλου στην Παιδεία. Υπάρχει η Διαύγεια. Ωστόσο το παρελθόν έχει και πολλή στάχτη.  Eπαναλαμβάνω διαρκώς και τελευταία άκουσα και την κυρία Γεννηματά να το λέει, ότι από το παρελθόν κρατάμε τις φλόγες και πετάμε τις στάχτες. Πρόσφατα αποκάλυψα στη Βουλή τους λογαριασμούς της οικογένειας Παπαντωνίου στο εξωτερικό. Συγκρούστηκα και συνεχίζω να συγκρούομαι με τα κακά εκείνης της περιόδου.

Πώς φαντάζεστε τη Δευτέρα 13 Νοεμβρίου με λίγες λέξεις;

Με εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες να έχουν έρθει στις κάλπες την προηγούμενη ημέρα. Να έχει ψηφίσει η κοινωνία, όχι μόνο οι κομματικοί. Αυτοί που κινούνται στις παρυφές των κομμάτων και του πολιτικού συστήματος. Αυτοί που έχουν τις αμφιβολίες τους, που έχουν απογοητευθεί από τον ΣΥΡΙΖΑ και μένουν στην άκρη, άλλοι που φλερτάρουν με τη ΝΔ. Δεν πρέπει να υψώσουμε το παραμικρό τείχος σε όλους αυτούς, πρέπει να τους φέρουμε κοντά μας.

Είδαμε τους συνυποψηφίους σας να αντιδρούν,  για την ύπαρξη δύο κοινοβουλευτικών ομάδων την επόμενη ημέρα των εκλογών και να μιλούν για μυστικές συμφωνίες.

Τόσο μυστικές που τις είχα αποκαλύψει σε όλες τις συνεντεύξεις που είχα δώσει από τις αρχές Σεπτεμβρίου. Βγάλαμε μάλιστα, για να διευκολύνουμε τους υποψήφιους… Σέρλοκ Χόλμς, ανακοίνωση παραθέτοντας τα σχετικά αποσπάσματα από τα ΤΑ ΝΕΑ, το  Πρώτο Θέμα, Το Βήμα. Πρέπει να σεβαστούμε τη βούληση εκατοντάδων χιλιάδων πολιτών που ψήφισαν το Ποτάμι και τη ΔΗΣΥ, να τους εκπροσωπούν σε αυτή τη Βουλή. Στις επόμενες εκλογές οι πολίτες θα κληθούν να ψηφίσουν τους συνδυασμούς του νέου κόμματος και αυτό θα τους εκπροσωπεί στη συνέχεια. Ενοποίηση των ομάδων τώρα θα  είναι το καλύτερο δώρο στους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Γιατί αυτό που θέλει μια κυβέρνηση είναι λιγότερη αντιπολίτευση, λιγότερες φωνές, λιγότερο έλεγχο, λιγότερα στελέχη στις επιτροπές κι αυτό δεν πρέπει να το επιτρέψουμε.  Από την επόμενη μέρα θα υπάρχει ισχυρό πολιτικό κέντρο και πλήρης συντονισμός στη Βουλή. Θα είμαστε εκεί, όπως σας είπα, με μία φωνή επί δύο και νομίζω ότι αυτό θα είναι προς όφελος της παράταξης και τελικά της πατρίδας.

Είστε πραγματικά έτοιμος για αρχηγός του νέου κόμματος;

Είμαι έτοιμος να ηγηθώ ενός νέου Κινήματος που θα περιλαμβάνει κεντρώους, κεντροαριστερούς, σοσιαλδημοκράτες, φιλελεύθερους και οικολόγους. Ενός κινήματος όμως που θα αφήσει κενές θέσεις στην πρώτη σειρά για τους νέους ανθρώπους. Αυτούς που δεν είχαν ποτέ κάποιο πολιτικό αξίωμα. Όπως και ο Μακρόν που διάλεξε πάνω από τους μισούς υποψήφιους βουλευτές του από την κοινωνία των πολιτών. Ανθρώπους που δεν είχαν ποτέ κάποια θέση στους μηχανισμούς της εξουσίας.

Τι είναι αυτό το νέο κόμμα που ονειρεύεστε;

Να σας πω πρώτα τι δεν θα είναι ο νέος φορέας. Δεν θα είναι προθάλαμος για κρατικές θέσεις και για εξυπηρετήσεις ημετέρων. Δεν θα έχει φατρίες, αποκλεισμούς και κλειστές πόρτες. Το νέο κίνημα πρέπει να είναι πολυτασικό αλλά όχι ομοσπονδιακό. Ένα εργαστήριο παραγωγής πολιτικών θέσεων, ανοιχτό, διαφανές και συμμετοχικό. Θα προωθεί λύσεις για  τα προβλήματα της κοινωνίας και δεν θα ασχολείται συνεχώς με διαδικαστικά κομματικά ζητήματα  και  να μοιράζει καρέκλες εξουσίας.

Με το χέρι στην καρδιά. Το μετανιώσατε ή ήρθαν στιγμές που λυγίσατε που παρατήσατε τη δημοσιογραφία και μπήκατε στην πολιτική;

Αν το είχα μετανιώσει δεν θα ήμουν τώρα εδώ. Πιστεύω ότι μπορώ να βοηθήσω τη χώρα και τους πολίτες για να βρεθούν πραγματικές λύσεις στα μεγάλα προβλήματα. Δεν ήμουν ποτέ παιδί του κομματικού σωλήνα. Αλλά ποτέ δεν κρύφτηκα. Με τις εκπομπές μου έδωσα φωνή στους αδύναμους και τους ξεχασμένους και πολεμούσα τις ανισότητες. Μπήκα στην πολιτική γιατί θέλησα να συνεχίσω αυτό το έργο από άλλο πόστο.

Σας ευχαριστώ πολύ.

Κι εγώ ευχαριστώ.

Πηγή: iselida.gr